Pastorieleven in Batavia tijdens de Tweede Wereldoorlog
Een zoon die in de strijd tegen de Japanners sneuvelde, is nooit teruggevonden. Eigenlijk had hij niet in Indië willen zijn, maar zijn ouders wilden dat hij uit Nederland terugkwam. Een dochter werd onthoofd, wellicht omdat zij per vergissing in plaats van een van haar broers was opgepakt. Na de oorlog was het gezin nog maar kort in Nederland toen opnieuw een dochter overleed.
Tragische gebeurtenissen in het gezin van ds. J. Ubels, gereformeerd predikant in Batavia. De jongste van de twaalf kinderen uit het predikantsgezin heeft een terugblik samengesteld, mede aan de hand van dagboeken van zijn moeder en brieven uit de familie.
Op aansprekende, gevoelvolle wijze beschrijft hij het pastorieleven in de hoofdstad van Nederlands-Indië, de komst van de Japanners, de internering in kampen –waardoor het gezin uiteengerukt werd–, de spannende tijd na de Japanse capitulatie, de repatriëring, en het leven als Indisch jongetje in Nederland, toen vader predikant was in Nijkerk, Almelo en Baambrugge.
De meeste gezinsleden zijn niet meer in leven nu Ubels (1937), die jarenlang basisschooldirecteur was, de herinneringen aan vroeger op schrift heeft gesteld. De boektitel is een fragment uit moeders dagboek, opgetekend in kamp Tjideng, waar het vol en vies was en waar honger werd geleden.
Over zijn ouders schrijft Ubels: „De oorlog in Nederlands-Indië heeft hen niet gebroken, maar wel getekend en een onuitwisbaar stempel op ons gezin gedrukt. Die oorlog is nog steeds aanwezig: soms ver weg, soms heel dichtbij.”
Boekgegevens
”…ik heb ze nu één voor één recht voor God gezet. Nederlands-Indië: een gezin in oorlogstijd”, Geert Ubels; uitg. Boekscout, Soest, 2011; ISBN 978 94 6176 595 6; 267 blz.; € 18,95.
