Sow verklaarde na de veroordeling van Taylor wegens oorlogsmisdaden in april dat zijn schuld niet boven redelijke twijfel bewezen was. Daarop werd zijn microfoon uitgezet.

Sow was slechts ‘reserverechter’ voor het geval dat een van de drie rechters zou uitvallen. Hij heeft echter het hele proces bijgewoond en alle getuigen en bewijzen gezien.

In mei kreeg Taylor een celstraf van 50 jaar opgelegd voor het helpen bij oorlogsmisdaden in buurland Sierra Leone. Die werden gepleegd door rebellen die burgers vermoordden en gruwelijk verminkten in een conflict waarbij het onder meer om ‘bloeddiamanten’ ging. De VN-Veiligheidsraad besloot in 2006 om veiligheidsredenen de Taylor-zaak uit West-Afrika over te hevelen naar Nederland.

Taylor is het eerste voormalig staatshoofd dat door een internationaal hof is veroordeeld wegens oorlogsmisdaden. Ex-president Slobodan Milosevic van Joegoslavië overleed in 2006 tijdens het vijfde jaar van zijn marathonproces, voordat het VN-tribunaal in Den Haag vonnis kon wijzen.

Dat systeem van moderne internationale strafrechtspleging wordt volgens Sow door de gang van zaken in het Taylor-proces ondermijnd. De volgens hem onterechte veroordeling is „niet verenigbaar met alle beginselen die we kennen en koesteren”. De Senegalese magistraat vreest dat „het hele systeem in zwaar gevaar is elke geloofwaardigheid te verliezen”.

Sow is na die verklaring door zijn collega-rechters uit het Speciaal Hof voor Sierra Leone verwijderd. Dat wordt gefinancierd door vrijwillige bijdragen van onder meer de Amerikanen en de Britten. Taylor ziet zich als slachtoffer van een politiek proces omdat hij zich tegen Amerikaanse belangen in Afrika richtte.