Cafeïne komt via urine in de riolering en uiteindelijk in de zee terecht. Wetenschappers van de Portland State University analyseerden de cafeïneconcentraties op 14 plaatsen langs de kust van Oregon. Ze vonden concentraties tot 44 nanogram per liter, een veelvoud van de drempel van 8,5 nanogram. In de rivieren lag de concentratie nog hoger, tot 152,2 nanogram per liter. De resultaten werden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Marine Pollution Bulletin.

Graadmeter

De precieze impact van de stof op het zeemilieu is onbekend. Uit laboratoriumonderzoek is wel al gebleken dat de stof schadelijk is voor bepaalde mossels. „Wij mensen drinken cafeïnehoudende dranken omdat de stof een biologisch effect heeft op ons”, zegt Elise Granek, een van de onderzoekers.

„Het is dus geen verrassing dat cafeïne ook op andere diersoorten een effect heeft.” Uit eerdere studies bleek bovendien dat cafeïne vaak een graadmeter is voor vervuiling met andere actieve stoffen zoals hormonen en geneesmiddelen.

De onderzoekers wijzen erop dat grootschalige waterzuiveringsinstallaties waarschijnlijk niet de oorzaak zijn. „Uit bevindingen blijkt dat, in tegenstelling tot wat we dachten, zuiveringsinstallaties niet de grootste oorzaak zijn van de vervuiling”, zegt Granek. „Individuele systemen, zoals sceptische tanks, zijn mogelijk een grote factor in de vervuiling, en we moeten ze beter bestuderen om hun bijdragen aan de vervuiling te begrijpen.”