Voor Gerdien de Bree is het wennen, dinsdagochtend. De jonge moeder loopt de Juliana van Stolbergschool in het Zeeuwse Kapelle binnen, haar eersteling Gideon aan de hand. Maandagmiddag mocht hij al even naar school; vandaag voor het eerst een hele dag.

Zijn grote rode schooltas van Bob de Bouwer is breder dan Gideon zelf, maar hij torst hem manmoedig mee op zijn rug. Al gauw heeft hij zijn stoeltje gevonden. Hij wurmt zich er met moeite op. „O ja!” zegt zijn moeder dan, als het niet goed past. „Die rugtas moet nog af.” Samen lopen ze naar de watertafel, waar langs de rand zo’n vijftien andere tassen staan.

„Hij zag er best tegen op”, zegt moeder De Bree als ze haar zoon een laatste knuffel heeft gegeven. En zelf vindt ze het ook behoorlijk wennen, geeft ze volmondig toe. „Gideon is een gezelligheidskind, dat zal ik missen nu hij naar school is.”

Juf Lies de Visser van groep 1a, de klas van Gideon, weet hoe 
ze met nieuwe kinderen om moet gaan. Ze bukt bij de nieuwelingen en stelt hen met een paar woorden op hun gemak.

Ze heeft haar tactiek klaar voor als er tranen vloeien. „Dan moeten de ouders maar snel weggaan, hoe vervelend dat ook is. Ik probeer het kind even op schoot nemen, maar niet te snel. Dat werkt niet.”

Het valt allemaal erg mee. Er wordt niet gesnikt vanmorgen. Niet bij de kinderen, en evenmin bij hun moeders. Want dat komt ook voor, weet juf De Visser. Soms zijn ze verdrietiger dan hun kind. „Ik heb wel eens ouders moeten troosten die hun eerste kind wegbrachten. Ik kon me daar helemaal in verplaatsen; ik vond het ook verschrikkelijk om mijn kinderen voor het eerst weg te brengen.”

De tweede bel gaat. Op één stoeltje na zit groep 1a vol. De moeders en een enkele vader laten hun kroost los.

Bij het hek delen Sonja van der Meulen en Ellen den Ouden hun ervaringen. Beiden hebben hun eerste kind sinds kort op school. „Een vriendin sms’te: Vind je het niet spannend”, herinnert Van der Meulen zich de eerste schooldag van haar zoon. „Maar ik begreep dat niet zo goed. Hij komt toch gewoon weer terug?”

Moeder Den Ouden, die net haar Ralph naar groep 1 heeft gebracht, knikt. „Je groeit erin; je weet dat dit komt. En er komen andere dingen voor terug. Ik geniet erg van het contact met andere moeders.”

De klok van de monumentale hervormde kerk, een steenworp verderop, slaat kwart voor negen. De augustuszon is al vroeg warm. Duiven koeren in de oude bomen rondom de school.

In de centrale ruimte van de school zijn de kinderen van groep 5 tot en met 8 bij elkaar voor de jaaropening. De laatste ouders stappen op de fiets.

Er is geen twijfel meer mogelijk. Het schooljaar 2012-2013 is begonnen.