Uit het voorgaande hebben we gezien tot wie een rechte arme van geest moet gaan om van zijn armoede gered te worden. We hebben beschreven welke weg hij moet inslaan en welke middelen hij moet gebruiken. Hij moet zich begeven, op de voeten van het geloof, tot de zalige en algenoegzame God, de Springader van het levende water. Tot die God die hij zo lang door de zonde zo trouweloos heeft verlaten, terwijl God buiten Zijn Zoon voor de zondaar een verterend vuur en een grimmige rechter is. Voor een arme zondaar is Hij alle zaligheid, maar alleen in Christus, in Wie alle schatten der wijsheid zijn. In Zijn volheid ontvangen zij allen genade voor genade.Zo volgt hier dat zo’n arme en gebrekkige zondaar zich in het geloof wendt tot de Zoon van Gods liefde en Hem kust met een kus van geloof, liefde en boetvaardigheid, opdat de Vader niet toornt en de zondaar op de weg vergaat. Tot Hem wendt hij zich als de enige Weg, de Waarheid en het Leven, door Wie we alleen tot de Vader kunnen komen. Hij wendt zich tot Hem Die de slechtste, de zotste en de verstandeloze nodigt om zich te begeven in de school van de opperste Wijsheid.

Al zulke dorstigen komen tot Jezus en drinken van het water des levens om niet. Het andere, dat zo’n arme van geest bij Jezus kopen kan zonder geld en prijs, zijn witte kleren om zijn geestelijke naaktheid te bedekken voor de hitte van Gods toorn.

Joachimus Mobachius, predikant te Nijkerk (Christelijke Zedekunst, 1741)