„„Vuur. God van Abraham, God van Isaak, God van Jakob. Niet de God van filosofen en geleerden. Zekerheid, zekerheid, gevoel, vreugde, vrede. God van Jezus Christus. Mijn God en Uw God, Uw God zal mijn God zijn. (…) Jezus Christus. Ik heb mij van Hem afgekeerd, Ik heb Hem gemeden, verloochend, gekruisigd. (…) Eeuwig vreugdevol voor een dag van beproeving op aarde…”

Deze diepbevindelijke dichtregels uit het beroemde Mémorial zijn woorden van een filosoof die na een bijzondere ontmoeting met de levende God de filosofie in het juiste licht leerde zien. Hij gaf zich, in plaats van aan de god van de filosofen, onvoorwaardelijk over aan de God van Jezus Christus. Dit is een authentieke bekeringsgeschiedenis.

Deze regels hebben voor mij in mijn studietijd, toen ik nogal opging in de wetenschap, veel betekend. Ze hebben ook mijn blik hoger mogen richten.

„De mens is slechts een riet, het zwakste wezen van de natuur, maar hij is een denkend riet” (Pensées, 347). Dit citaat is vooral voor onze tijd zeer actueel. Wat wordt er gefocust op het lichaam. We kunnen er zomaar een afgod van maken. Maar wat zijn we als mensen broos en fragiel. Er hoeft maar dít te gebeuren, en we zijn nergens meer. Hoe anders is ons denken. Gedachten van grote denkers verduren de eeuwen. Die hebben de mensheid verrijkt en verdiept.”