De uittredende landen zouden dan de status van geassocieerd lid van de euro krijgen, maar wel snel de wisselkoersen van hun eigen nationale munt kunnen aanpassen om weer concurrerend te kunnen worden. Dit bespaart die landen de ellende van een waardevermindering binnen de euro met dramatische prijs- en loondalingen en de daaruit voorkomende economische krimp en massawerkloosheid, aldus Sinn.

Een land dat tijdelijk de euro verlaat, blijft dan minstens 2 jaar in een Europees wisselkoersmechanisme, dat de waarde van de munt van dat land tegen de euro binnen een bepaalde bandbreedte bepaalt. Dit moet een soort training worden voor een terugkeer naar de euro, meent de econoom. „Dit voorkomt een wanordelijk vertrek uit de euro en geeft landen een realistische en geloofwaardige hoop om weer naar de euro terug te keren.”

Volgens Sinn zouden de uitgetreden landen wel financiële steun moeten kunnen krijgen van de eurolanden. Als alle hervormingen en maatregelen zijn genomen om weer financieel gezond te worden, kunnen die landen weer volledig lid worden van de muntunie. Volgens Sinn zijn er voldoende aanwijzingen uit het verleden dat een dergelijk scenario kan werken.

Ook denkt de Duitse topeconoom dat door een terugkeer naar de euro open te houden, het voor die landen makkelijker zal zijn om publieke steun te krijgen voor pijnlijke bezuinigingen.

Sinn schreef het artikel samen met de Duitse professor Friedrich Sell. Sinn is directeur van het Duitse economische onderzoeksinstituut Ifo. Hij is altijd een verklaard voorstander geweest van een Grieks vertrek uit de euro.