Geen titel
Regen, afgewisseld met zon. Het doet zich deze week veelvuldig voor. Regelmatig vallen ze samen –regendruppels en een laagstaande zon– en in de vochtige bestanddelen weerkaatst het licht tot een spectrum van de primaire kleuren die in elkaar overlopen: rood, oranje, geel, groen, blauw indigo en violet. Door meervoudige weerkaatsing van het licht in de waterdruppels is buiten de eerste regenboog soms een fletsere boog te zien met de kleuren in omgekeerde volgorde. Een vast patroon, natuurkundig verklaarbaar.
Wie wil, ziet in die boog meer dan een natuurverschijnsel. Het is het teken van het verbond dat God sloot met Noach. Een wereldomvattende –het leven uitroeiende– zondvloed, zal zich niet herhalen. De vernielende machten in de natuur worden aan banden gelegd. Gods algemene genade openbaart zich met een beteugelende kracht.
Wie mag, ziet in die boog nog meer. Wij mogen die regenboog in de wolken zien als teken van Gods trouw en zorg. Maar het echte wonder zit niet in de boog zelf. Als de boog er staat, staat in Genesis 9:16, „zo zal Ik hem aanzien, om te gedenken…” Ík. Wij mogen aan de ene zijde de boog zien, met de wetenschap dat tegelijkertijd de almachtige God vanaf de andere zijde ziet, en gedenkt. En Hij Die te vertrouwen is in Zijn algemene genade is niet minder betrouwbaar in Zijn bijzondere genade.