In het kamp, dat klein begon met 40 Irakezen, verbleven op het eind bijna 400 asielzoekers. Burgemeester Leontien Kompier van Vlagtwedde, waaronder Ter Apel valt, liet het op 23 mei door de mobiele eenheid ontruimen. Volgens haar was er een onhoudbare situatie ontstaan. Ook leidde het kamp tot veel hinder en onrust onder de bewoners van het nabijgelegen asielzoekerscentrum.

De gemeente Vlagtwedde zag zich, zo blijkt uit de evaluatie ‘Een Haags probleem op het grondgebied van Vlagtwedde’, geconfronteerd met tal van dilemma’s. Burgemeester Kompier wilde de asielzoekers het recht niet ontzeggen om te demonstreren, maar was ook bang dat het protest zou escaleren. Geen van de betrokken instanties had voorzien dat het kamp zo groot zou worden. Dat leidde tot onhygiënische en onveilige toestanden, blijkt uit de evaluatie.

Daags voor de ontruiming waren er bovendien steeds meer spanningen tussen de verschillende groepen asielzoekers, was er volgens de brandweer sprake van een zeer brandonveilige situatie en kwamen bij de politie signalen binnen dat wanhopige asielzoekers zichzelf in brand dreigden te steken en dat er wapens in het kamp zouden zijn. Ook gaf de eigen ordedienst van de Irakezen aan dat zij de situatie niet meer onder controle had.

Burgemeester Kompier gaf daarom op 22 mei opdracht tot ontruiming. De mobiele eenheid ging een dag later over tot actie, direct nadat een laatste gesprek met vooral de Somalische bewoners om het kamp vrijwillig te beëindigen tot niets had geleid.