In 2012 is het appelareaal met 2 procent gekrompen tot 8120 hectare, terwijl het areaal peer met eenzelfde percentage toenam tot 8350 hectare. De totale oppervlakte van appel- en perenboomgaarden bleef met 16.500 hectare gelijk, meldde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) dinsdag.

Het areaal appels neemt al decennia sterk af en bedraagt tegenwoordig nog geen vijfde van 60 jaar geleden. Ook het areaal peren is lager dan de 14.500 hectare die het ooit geweest is. Sinds 1989 zijn de peren daarentegen bezig aan een opmars. Nederland geldt inmiddels als de vierde perenproducent van Europa, na Italië, Spanje en België.

Volgens Siep Koning van de Nederlandse Fruittelers Organisatie (NFO) zijn veel appeltelers de afgelopen 20 jaar omgeschakeld naar de perenteelt, omdat die voor hen meer rendabel is geworden. „Door over te stappen op peren, hebben telers minder last van concurrentie uit het buitenland. De Nederlandse confererence-peer onderscheidt zich in kwaliteit van andere perensoorten, waardoor er internationaal veel vraag naar is. Met appels hebben telers dat voordeel niet.”

De teelt van fruit wordt bovendien steeds innovatiever en professioneler waardoor ook de productiviteit stijgt. Uit cijfers van het CBS blijkt dat in 2011 per hectare ongeveer vier keer zo veel peren en vijf keer zo veel appels zijn geoogst als in 1947. Voor de peren betekende dat een recordoogst van totaal 336 miljoen kilo. De appeloogst bedroeg met 418 miljoen kilo niettemin een groter gewicht.

Koning schat dat tegenwoordig minstens 80 procent van de perenopbrengst wordt geëxporteerd. Bij appels is dat maar ongeveer de helft.