Toerisme
Het zomer- en dus vakantieseizoen bij uitstek is aangebroken. Campings zijn op orde gebracht, toeristenattracties zijn er klaar voor; de stroom mag, móét op gang komen. Want in korte tijd moet het verdiend worden. Over tien weken ebt de toeristenstroom weg en duurt het weer een jaar voordat er zich nieuwe kansen voordoen.
De winter in Alaska is lang en koud. Sneeuwval maakt grote gebieden ontoegankelijk. Maar de zomer –kort en ook koud, maar volop zon– biedt kansen voor toerisme, al zal het nooit massatoerisme worden. Dit sleehondenkamp kan in een dagtocht worden bezocht. Maximumaantal deelnemers per dag: vier mensen. ’s Morgens met de helikopter van de Knik River Lodge bij Palmer via enkele bergpassen naar de Troublesome Glacier, de gletsjer waar het kamp is opgebouwd.
Met twee sleden en twaalf husky’s gaat het vervolgens over de sneeuwvlakten, een tocht van ruim een uur. Daarna staat de heli weer klaar. Want overnachten in het kamp is niet mogelijk. Alleen de hondenmenner verblijft twee weken achtereen in een tent in het kamp.
De prestaties die sledehonden kunnen leveren zijn haast legendarisch. Beroemd is de tocht die honden in 1925 uitvoerden om medicijnen naar de plaats Nome in Alaska te brengen, waar een difterie-epidemie uitbrak. Door de winterse omstandigheden waren geen andere vormen van transport mogelijk. De medicijnen werden over 1000 kilometer met een hondenslee vervoerd, onder aanvoering van de hond Balto.
Mede ter herinnering aan deze tocht heeft nu elk jaar de Iditarod Trail Sled Dog Race plaats over circa 1800 kilometer. Die afstand wordt over het algemeen binnen tien dagen afgelegd.