„Hier wordt de agenda gezet voor waar we de komende jaren op gaan letten”, stelt Knapen. „Er wordt nu voorgesorteerd en dat is niet onbelangrijk.” Hij hoopt dat Rio zal leiden tot een geloofwaardige route naar hardere en dwingendere afspraken over duurzame ontwikkeling. In 2015 moet de internationale gemeenschap dan klaar zijn om weer tot een verdrag of iets dergelijks te komen over armoedebestrijding en duurzaamheid.

Een andere reden waarom Nederland in Rio aan tafel moet zitten, is dat we goed zijn in duurzaamheid. „In de top 10 van best presterende duurzaamheidsbedrijven van de Dow Jones Index, zitten er vijf uit Nederland. Duurzaamheid is niet alleen een kostenpost, het levert ook geld op”, stelt Knapen.

Daar sluit Atsma zich bij aan. „Tijdens Rio+20 zullen we de betrokkenheid van het bedrijfsleven blijven onderstrepen. Bedrijven zijn de trekker van de duurzaamheidskar: de overheid moet faciliteren. Daar waar ‘groen doet’ op belemmeringen stuit, moeten we die opruimen.”

Volgens Atsma kunnen overheden en bedrijven nu al concrete stappen zetten. „Denk aan meer recyclen en minder afval storten”, stelt hij. „Afval bestaat niet meer: afval is een grondstof. Ook dat wil ik uitdragen in Rio. In veel wereldsteden kan de luchtkwaliteit beter en de filedruk minder door voorrang te geven aan de fiets en het openbaar vervoer.”

Het zal lastig zijn om tot overeenstemming te komen, verwacht Knapen. „Als we de lat heel hoog leggen voor milieu-eisen, dan is het logisch dat dit voor de arme regio’s een stevige last zal vormen. Bij het zoeken naar doelen moeten we met dat soort zaken rekening houden.”

Ook moeten we zelf iets willen veranderen, denkt Knapen. „Als de Chinezen en Indiërs net zo gaan leven als wij, hebben we 3,5 planeet nodig. Dat houdt in dat zij het anders moeten doen, maar wij ook. We moeten dus van verschillende kanten zoeken naar oplossingen en we moeten rekening houden met inkomensverschillen.”