Dat schrijft minister De Hoop Scheffer van Buitenlandse Zaken in een brief aan de Tweede Kamer. De linkse oppositie vindt echter dat hij daarin onvoldoende bewijs levert voor de dreiging van Iraakse massavernietigingswapens.

Dat Irak wel degelijk over die wapens beschikte en pogingen deed om nucleaire, biologische en chemische wapens te maken, bleek volgens De Hoop Scheffer uit inlichtingen van de wapeninspecteurs en uit informatie van buitenlandse inlichtingendiensten. De regering heeft die gegevens gebruikt bij zijn oordeelsvorming, nadat ze „zorgvuldig waren getoetst” door de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) en de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). De AIVD constateerde zelf dat Irak pogingen deed om verboden wapenmateriaal aan te schaffen, schrijft de minister.

Bovendien deed Irak geen enkele poging om tegemoet te komen aan resoluties van de VN, die aandrongen op ontwapening. Daarop concludeerde de regering dat „Irak nog steeds de intentie had een verboden wapencapaciteit te behouden en die op een geschikt moment uit te bouwen.” De dreiging die van Irak uitging, was daarom volgens De Hoop Scheffer „reëel” en werd „naarmate de tijd verstreek ernstiger.” De discussie die in de VS en Groot-Brittannië is ontstaan over de betrouwbaarheid van bepaalde inlichtingen doet in de ogen van de minister „geen afbreuk” aan deze conclusie.

De linkse oppositie is ontevreden met deze verantwoording van de regering. PvdA-kamerlid Koenders vindt de brief van de minister „schamel, ontwijkend en verhullend.” Hij noemt het een zwaktebod dat het kabinet in de brief uitsluitend verwijst naar VN-resoluties die Hussein aan zijn laars lapte, maar niet uitlegt welke informatie de Nederlandse inlichtingendiensten hadden over Iraakse wapens.

Van Bommel (SP) stelt dat de regering „kennelijk iets heeft te verbergen”, omdat de Kamer geen inzage krijgt in inlichtingenrapporten.