„Trek mij, wij zullen U nalopen!”

De joden noemden de Spreuken van Salomo het Voorhof en het boek Prediker het Heilige. Het Hooglied kreeg echter de naam Heilige der Heiligen. Wie van ons stemt daar niet van harte mee in?

In het teksthoofdstuk begint Salomo ons voor te stellen dat de enige gelukzaligheid van de gemeente van Christus, van Zijn hemelse bruid, bestaat in de innerlijke gemeenschap met Hem, haar Bruidegom.

In de eerste acht verzen spreekt de bruid eerst tot Christus, haar Bruidegom, daarna tot de dochters van Jeruzalem, tot degenen die met haar een even dierbaar geloof hebben ontvangen en aan Zijn Persoon, gaven en goederen hetzelfde aandeel bezitten, en dan weer tot haar Bruidegom.

Zij geeft haar ernstige begeerte Hem te kennen, dat Hij haar kusse met de kussen Zijns monds; want, zegt zij: Uw liefde is beter dan wijn. De bruid wenst dat haar Bruidegom Zijn liefde op het krachtigst aan haar ziel mag openbaren. Zij is gesteld op een gevoelige gemeenschap met Jezus. Om nu de grote waarde van deze liefde uit te drukken, gebruikt zij het beeld van de wijn die het hart verheugt.

Ds. A. P. A. du Cloux, predikant te ’s-Grevelduin-Capelle (Twaalftal Leerredenen, 1889)