De uitverkorenen, aan wie God geestelijk leven wil schenken, hebben blijvende indrukken. Die worden met de tijd dieper, ernstiger en zuiverder. Schijnt het eens over te gaan, er blijft altijd wat in het hart smeulen. Bij vlagen berst het soms weer uit, totdat eindelijk de tijd der minne komt en God uit vrije genade het geestelijk leven aan de ziel schenkt en hem van dood geestelijk levend maakt. De ervaring leert ons dat veel van die mensen die al die toebereidselen gehad hebben, eindelijk ontvangen wat zij wensten.Als men het woord ”bekering” echter ruim neemt en daaronder het gehele werk verstaat, dan worden die dingen die men anders voorbereidselen noemt ook daaronder begrepen. Dan is het moeilijk te zeggen wanneer de ziel onder alle werkzaamheden het eerste beginsel van leven ontvangt. Doch dat is zeker, zij ontvangt dat beginsel uit Gods almachtige en onwederstandelijke hand, en dat uit enkel vrije genade. Ja, zij ontvangt het in een moment, in een ogenblik, want er is geen weg tussen dood en leven. Dit wordt meestal achteraf openbaar.

Als wij de toebereidselen tot de bekering rekenen, moeten wij wel zorg dragen dat wij die werkzaamheden niet direct geestelijke werkzaamheden noemen. Het kan waarheid zijn, doch het kan ook bedrog zijn. Waarheid en bedrog verschillen echter wel in hun gehele natuur van elkaar.

Gerardus van Aalst, predikant te Westzaandam (Geestelijke mengelstoffen, 1758)