Wie dat leest of hoort, denkt vast: Dat is een open deur. Dat is ook zo. Maar sommige open deuren kunnen niet vaak genoeg ingetrapt worden. Eenvoudig omdat de diagnose wel wordt gesteld, maar het kwaad voortwoekert.

Dat hoeft niet het gevolg te zijn van onverschilligheid. Er kan ook sprake zijn van onmacht en hulpeloosheid. Of een combinatie van dat alles.

Dat laatste is het meest waarschijnlijk. Het is zeker waar dat er opvoeders zijn die –als ze eerlijk zijn– zich niet tot het uiterste inspannen om de jongeren die aan hun zorgen zijn toebetrouwd te bereiken. Maar dat geldt beslist niet voor het merendeel.

Veel ouders, leerkrachten en ambtsdragers voelen zich onmachtig en hulpeloos om vandaag de dag aan jongeren de boodschap van de Bijbel over te dragen. Zij ervaren dat werk als ploegen op rotsen.

Een belangrijke factor is dat jongeren vermalen worden in de overvloed van informatie en de constante vloed van impulsen en beelden die op hen afkomt. Alles moet snel, want binnen de kortste keren is er weer iets anders dat hun aandacht vraagt. Ongetwijfeld spelen de digitale ontwikkelingen daarin een belangrijke rol.

Het is een illusie te denken dat jongeren –en ook ouderen– zich aan deze ontwikkeling kunnen onttrekken. Het is onmogelijk de klok terug te zetten.

Natuurlijk is het van belang om in opvoeding, onderwijs, catechese en prediking voortdurend te wijzen op de enorme invloed die de moderne informatietechnologie heeft. Maar het is de vraag of jongeren zich voldoende bewust worden van die invloed zodat ze enige weerstand kunnen bieden aan de zuigkracht van die maalstroom. Anno 2012 leven we in een informatietijdperk. Dat heeft ook consequenties voor de overdracht van Bijbelse waarden. Wie jongeren wil bereiken zal –meer dan vroeger– zijn best moeten doen om hen te raken.

Zeker is dat aan de boodschap van Bijbel en belijdenis niet getornd mag worden. Maar belangrijk is wel dat die oude waarheid uitleg behoeft, zoals ds. G. W. S. Mulder vrijdag op een bijeenkomst van de JBGG stelde.

Binnen reformatorische kerken wordt nog niet overal onderkend dat oude woorden in onze tijd meer uitleg behoeven dan vroeger. Te gemakkelijk wordt soms gesteld dat jongeren zelf maar beter hun best moeten doen. Ze begrijpen de computertaal ook en weten precies hoe de spelregels van het voetbal zijn. Waarom zouden ze de termen uit de Bijbel en de gereformeerde theologie dan niet kunnen verstaan?

Maar dan wordt voorbijgegaan aan een belangrijk verschil. Jongeren ademen als het ware in die digitale wereld, terwijl ze naar de boodschap van Bijbel en belijdenis gelokt moeten worden. Van opvoeders en ambtsdragers mag verwacht worden dat ze hun uiterste best doen om de inhoud daarvan aantrekkelijk voor te stellen. Goede uitleg is dan eerste vereiste.