De eerste straatcoaches gingen in 2006 aan het werk in Amsterdam. Het onderzoek beschrijft en analyseert straatcoachprojecten in 24 gemeenten. De benaming is niet overal hetzelfde. Zo noemt Eindhoven ze straatwachters en in Lelystad en Gorinchem heten ze ambulante jongerenwerkers.

Het succes zit 'm volgens de onderzoekers in „het met verhoogde aandacht, intensief gericht blijven op jongeren die overlast veroorzaken.” In hun taakomschrijving staat dat straatcoaches jongeren op straat moeten aanspreken op overlastgevend gedrag en ze indien nodig moeten wegsturen of naar huis brengen. Volgens de opstellers van het rapport moet een straatcoach gezag uitstralen, alert zijn op wat jongeren doen en signalen doorspelen aan politie, gemeente en het gezin.

Het rapport is verschenen in de reeks Politiekunde van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.