Het zijn ontluisterende resultaten voor een land als het onze, dat vroeger zo sterk gestempeld werd door het christendom. Blijkbaar heeft de hernieuwde belangstelling voor spiritualiteit niet geleid tot meer interesse in de oude waarheden van het christendom. Spiritualiteit wordt tegenwoordig veel meer geassocieerd met Zen en met tot rust komen bij jezelf dan met het werk van de Geest van God.

Je zou kunnen stellen dat de belangstelling voor de christelijke feesten Kerst, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren respectievelijk minder wordt. Een geboren Kind met Kerst is te begrijpen en vertedert zelfs. Een gestorven en opgestane Christus is voor velen ook nog concreet. Maar met de Hemelvaart wordt het voor veel mensen allemaal te abstract, terwijl Pinksteren helemaal als ‘zweverig’ wordt ervaren. En omdat het op Pinksteren vaak beter weer is, wordt het feest al snel een lentefeest. Tijd om de caravan uit de stalling te halen en erop uit te trekken en te genieten van een extra lang en vrij weekend.

Pinksteren als het laatste christelijke feest voor de sportfeesten losbreken. Op de drempel van het Europees kampioenschap voetbal en terwijl de straten en buurten in Nederland langzaam maar zeker oranje kleuren, viert de christelijke gemeente het feest van de uitstorting van de Heilige Geest en vraagt zij aandacht voor de regering door God van Zijn schepping. Het contrast kan moeilijk groter zijn.

Toch is er alle reden voor de kerk om na te denken over en stil te staan bij het grote belang van het pinksterfeest. Het christelijke pinksterfeest valt dit jaar samen met het Joodse pinksterfeest, Sjavoeot, een oogstfeest waarop Joden ook de wetgeving op de Sinaï herdenken.

Voor christenen is het pinksterfeest trouwens niet minder een oogstfeest. God zet Zelf de kroon op het werk van Zijn Zoon, Die de weg ging van het tarwegraan en stierf en zo vrucht kon dragen. Pinksterfeest zou je, met wat slagen om de arm, ook de geboortedag van de christelijke gemeente kunnen noemen. En daardoor vooral ook een zendingsfeest: God brak de scheidingsmuur tussen Joden en heidenen af en stortte Zijn Geest uit op alle vlees. En zo werd de tempel in Jeruzalem, zoals Jesaja het al voorzegde, een huis van gebed voor álle volken.

In dat licht bezien, mogen zelfs de slechtste enquêteresultaten onder christenen niet tot doemdenken leiden. Pinksteren is het feest van de hoop, van de oproep tot bekering en geloof. „En het zal zijn dat een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.”