Volgens het convenant moet het verzuim onder alle uitzendkrachten voor 1 juli 2006 met 1 procentpunt verminderen. Ook willen het ministerie, de Algemene Bond Uitzendondernemingen (ABU), FNV Bondgenoten, CNV Dienstenbond, De Unie en het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) de WAO–instroom vanuit de sector fors verlagen.

Eerder dit jaar hebben de partijen het bureau Ecorys–NEI onderzoek laten doen naar het ziekteverzuim in de branche. Daaruit bleek dat het verzuim onder uitzendkrachten gemiddeld 8,3 procent bedraagt, terwijl van de werknemers in andere sectoren doorgaans 6,1 procent ziek is. Verder belandt 1,5 tot 2 procent van de uitzendkrachten in de WAO. Dat percentage ligt bij vaste werknemers op 1,3.

In mei 2001 hadden sociale partners met het ministerie al een intentieverklaring getekend over de aanpak van het ziekteverzuim onder uitzendkrachten. Volgens de partijen heeft het enige tijd geduurd voordat er ook inderdaad een arboconvenant op tafel lag, omdat de problematiek in deze sector erg bijzonder is.

Zo is het ziekteverzuim ingewikkelder om aan te pakken in de uitzendbranche dan op andere werkterreinen, wegens de zogeheten driehoekrelaties. De arbeidsrisico’s voor de werknemer treden niet op bij de uitzendbureau’s zelf, maar bij de bedrijven. Daardoor is ook niet één type arbeidsrisico aan te wijzen. Uitzendkrachten werken in allerlei soorten branches en staan dan ook aan meerdere gevaren bloot op hun werkplek.

Bijzonder is de deelname van het UWV aan de overeenkomst. Voor de meeste uitzendkrachten betekent ziekte namelijk het einde van hun contract. Daardoor neemt de verstrekker van onder meer ZW– en WAO–uitkeringen de rol van de werkgever over.