„Kerk leeft onder geestelijke kaasstolp”
ZOETERMEER – De Nederlandse kerk leeft onder een geestelijke kaasstolp en een koperen hemel. Dat stelt ds. Hans Eschbach in het dinsdag verschenen boek ”Als God de hemel opent. Uitzien naar meer werk van de Geest” (uitg. Boekencentrum, Zoetermeer).
De bundel, onder redactie van ds. Eschbach en drs. ir. Ruilof van Putten, voorzitter van het Evangelisch Werkverband (EW) binnen de Protestantse Kerk in Nederland, gaat in op de vraag hoe het komt dat er in het Westen, en in Nederland in het bijzonder, zo weinig van de Geest te bespeuren valt. De thematiek handelt vooral over de rol van de verlichting, de daaruit voortvloeiende wereldvisie en de weg die naar geestelijke herleving gezocht moet worden.
Ds. Eschbach, oud-directeur van het EW, vraag zich af of God de kandelaar uit Nederland heeft weggenomen, zoals Hij dat al waarschuwend zei tegen de christenen in Efeze, die hun eerste liefde voor God hadden opgegeven. De geestelijke malaise heerst niet alleen in Nederland, maar ook in een groot deel van West-Europa en Noord-Amerika. „De wereldwijde kerk groeit echter sneller dan ooit tevoren. Verliest de Protestantse Kerk in Nederland 50.000 leden per jaar, de wereldwijde kerk groeit met zo’n 83.000 leden per dág”, zo becijfert ds. Eschbach.
God wil niet dat we onder een glazen kaasstolp leven, gescheiden van Zijn zegen, maar als we per se willen, laat Hij ons gaan, zo stelt ds. Eschbach. Hij verwijst in dit verband naar de verloren zoon uit Lukas 15. De vader laat hem gaan als hij per se weg wil. maar diezelfde vader blijft ook op de uitkijk staan of hij al wil terugkeren. „Er is een verandering van denken nodig en de moed om het dan ook echt te doen en metterdaad op te staan en terug te keren tot de Vader.”
Verootmoediging en schuldbelijdenis effenen volgens ds. Eschbach de weg naar Gods hart. In 2 Kronieken 7:13-15 staat te lezen dat God de hemel gesloten houdt, maar wanneer Zijn volk terugkeert van zijn dwaalwegen, dan zal God aanhoren vanuit de hemel, de zonden vergeven en het land genezen.
Oud-zendeling ds. Gerrit Vreugdenhil, hervormd predikant in Woerden, stelt dat de Heilige Geest via het Woord communiceert en zo de waarheid van God of datgene wat God in een bepaalde situatie aan ons duidelijk wil maken, oplicht. De Heilige Geest spreekt soms ook door middel van het gebed, via mensen of door omstandigheden. „Om met deze stem van de Geest vertrouwd te raken, zullen wij ons moeten oefenen in het herkennen ervan. Dat gaat met vallen en opstaan en kost tijd en energie.”
Drs. Wout van Laar, oud-directeur van de Nederlandse Zendingsraad, wijst op de relevantie van de pinksterkerken, die in hun opvattingen haaks staan op het verlichtingsdenken en zijn nadruk op de autonome mens in zijn zelfontplooiing. „Protestanten en evangelischen zijn meer dan zijzelf doorhebben met de zuurdesem van dit wereldbeeld doortrokken. Het pinkstergeloof staat ver van het maakbaarheidsgeloof, waarin de mens tenslotte alleen blijft met zichzelf. Het geeft grond onder de voeten aan hen die met alles zijn onderuitgegaan en geen enkel houvast meer hebben.”
Dr. Wim de Bruin, hervormd predikant te Stolwijk, lijdt aan het huidige geestelijke klimaat en aan de realiteit van een krimpende kerk. Maar als de kerk gaat bidden, doet zij dat niet als „een klagend clubje verzuurde christenen.” „De inzet is het gedenken en bezingen van Gods goedheid. Dat is de grond van onze hoop. Gefundeerde grond voor de vervulling van ons verlangen.”
Ds. Eschbach vindt dat christenen alert moeten zijn op de golven van de Geest in deze tijd. „We steken veel energie in onze campagnes en methodes voor gemeenteopbouw. We blazen wat af! Maar de kunst is niet om golven te maken, maar om golven te ontdekken en op het juiste moment op zo’n golf mee te surfen. Als we spreken over de Geest die waait waarheen Hij wil, over opwekkingen die als golven over de wereld gaan, moeten wij ons dan niet afvragen: Waar beweegt God in ons land, in onze cultuur, in onze kerk, in onze samenleving? Hoe kunnen wij ‘surfen’ op de golven van de Geest?”
