De CU’er, die vrijdag door zijn partijbestuur als lijsttrekker voor de verkiezingen werd voorgedragen, omschrijft de afgelopen dagen als een „heftige en emotionele week.” Mede door zijn constructieve houding was er een snel crisisakkoord mogelijk tussen het net gevallen kabinet en de oppositie. „Het is prachtig”, zegt Slob „dat terwijl je van tevoren echt niet weet of wát je doet tot resultaat zal leiden, je op donderdagavond samen tot de conclusie komt: we zijn geslaagd, het is gelukt.”

Er ligt nu volgens Slob een crisisaanpak die ervoor zorgt dat de staatsschuld wordt beperkt. „Tegelijkertijd lukte het ook om het kabinetsbeleid op wezenlijke terreinen terug te draaien of om te buigen. Zoals de huishoudinkomenstoets die we echt heel erg vonden of de kortingen op passend onderwijs. Maar ook de palliatieve zorg zit in dit pakket. Daar kun je alleen maar dankbaar voor zijn.”

Lokale PvdA’ers zijn veel positiever dan de Pvda-fractie over het akkoord. Is het, met de extra taks voor rijken, niet tóch een beetje links?

„Oh nee. CDA en VVD hebben zich eraan verbonden en ook de SGP onderschrijft het. Het is gewoon een heel goed middenakkoord dat de verbinding brengt die zo nodig is in deze tijd. En wat die lokale PvdA’ers betreft: die zitten niet in de Kamer en uiteindelijk maakt een fractie haar eigen afweging. Uiteraard had ik het mooi gevonden als ze erbij waren geweest. Maar dan hadden ze zich begin deze week toch anders op moeten stellen. Het resultaat is dat ze zich er buiten hebben geplaatst. Dat is natuurlijk best zuur.”

De bonden menen dat de AOW-maatregel in het pakket het pensioenakkoord ondermijnt.

„Het is geen pretpakket. Er worden keuzes gemaakt die diep gaan en mensen raken. Dan kun je erop wachten dat er tegenreacties komen. Het is vaak ook maar net hoe je naar zo’n akkoord kijkt. Je kunt je concentreren op de dingen die niet fijn zijn, maar je kunt ook naar het geheel kijken en je afvragen of wat er nu ligt noodzakelijk was.”

Onlangs stelde u dat het kabinet met sociale partners tot een akkoord moest komen. Uw akkoord is buiten hen om bereikt.

„Ik had ze er graag bij gehad, maar daar was geen tijd voor. Die tijd heb ik trouwens niet vermorst; dat hebben CDA en VVD gedaan. We moesten snel handelen, er stond veel op het spel. De financiële markten keken toe wat er hier gaande was. Die hebben ons bij wijze van spreken die twee dagen gegeven om eruit te komen. Als dat 
niet was gebeurd, dan had dat desastreuze gevolgen gehad.”

SGP-fractievoorzitter Van der Staaij botste donderdag met D66-leider Pechtold omdat die zijn partij geweerd zou hebben bij de gesprekken. In hoeverre wilde u de SGP erbij betrekken?

„We hebben daar wel over gesproken, maar ook weer niet al te lang; we moesten aan de slag. Er zat bij D66 en GroenLinks nog wel een stukje niet-verwerkte emotie van de wijze waarop de SGP, in hun ogen, in de afgelopen periode heeft gefunctioneerd richting het kabinet, waarvan wij nu met de brokstukken verder mochten. Zij hadden dus niet zo veel behoefte –zonder dat dit een soort veto is geweest– om de SGP erbij te halen. Er lag op dat moment ook geen crisispakket van de SGP, terwijl wij drieën dat wel hadden. Daarom was het voor mij ook geen punt om te zeggen: ze móéten erbij. Ik bedoel: de SGP heeft de afgelopen maanden ook heel veel met VVD en CDA gesproken en mij daar ook niet altijd bijgehaald.”

In hoeverre is zakendoen met D66 en GroenLinks in één kabinet voor u een optie?

„Uiteindelijk moet je altijd op basis van de afspraken die je kunt maken tot de afweging komen of zoiets mogelijk en wenselijk is. Dat geldt óók als je met CDA of VVD in zee gaat, al denken veel mensen dat de VVD een nettere partij is dan GroenLinks of D66. Op medisch-ethisch terrein staan die partijen echter zij aan zij. Ondanks de grote verschillen tussen onze partijen zijn er op sociaal-economisch terrein wel degelijk mogelijkheden om samen op te trekken. Juist in tijden van crisis moet je de zaken die op dat moment secundair zijn naast je neer kunnen leggen om je te concentreren op wat het belangrijkst is. Mijn focus lag er nu op om met een crisisaanpak te voorkomen dat 2012 een verloren jaar zou worden.”