Deze armen kunnen zich met alle uiterlijke voorrechten en genoegens van deze wereld, al waren zij met goud en parels omhangen, zo weinig troosten als de armste mens op aarde, die niets ter wereld heeft. Ja, zij zien dat zij die met de wereld bevriend zijn en met de rijke man eten en drinken en vrolijk zijn, een strik over hun ziel halen. Zij zien dat de dood daar in de pot is en dat die genoden komen in het diepst van de hel.Anderen mogen zich troosten, maar deze armen durven geen woord van de belofte uit de Bijbel zich toe te eigenen, tenzij de Geest der belofte hen er inleidt. Zij zien dat indien de Heere hen niet redt, enkel bewogen door Zijn goedheid in Christus, zij dan eeuwig zullen moeten verloren gaan.

Men zegt dikwijls tegen uiterlijk armen dat zij moeten werken zoals anderen. Een geestelijk arme denkt ook dat hij veel werk van God in Christus moet maken, maar hij ondervindt dat hij zonder Christus niets kan doen. Hij kan de Heere geen goed hart toedragen en geen rechte prijs op Christus stellen. Ja, het heil wordt hem om niet aangeboden, maar hij kan het zich niet te nutte maken. Wat hem gegeven wordt, kan hij niet bewaren. Het verlorene kan hij zich niet teruggeven. Hij kan zijn hart niet week maken en kan tot God niet bidden en zich verootmoedigen. Hij is van alle kanten even ellendig.

H. ter Borgh, lidmaat te Groningen (De armen van geest, 1758)