„Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen waar gij niet wilt.”
Hierin blijkt bij velen schandelijke ondankbaarheid. Want hoe zachter de Heere met ons handelt, hoe meer wij ons aan voortdurend gemak gewennen. Zo vindt men er nauwelijks een op de honderd die niet murmureert als hij, na lang gespaard te zijn, wat harder behandeld wordt. En toch moest veeleer Gods goedertierenheid worden opgemerkt, dat Hij ons een tijdlang verschoont. Zo zegt Christus (Matth. 9:15) dat Hij, zolang Hij op aarde verkeerd heeft, Zijn discipelen vreugde heeft laten genieten, alsof zij op de bruiloft waren, maar dat hun later vasten en tranen wachten.

Een ander zal u gorden. Velen menen dat hier de wijze van sterven wordt aangeduid, omdat hij met uitgestrekte armen opgehangen is, maar ik verklaar het eenvoudig zo dat in het woord ”gorden” samengevat worden alle uitwendige handelingen waardoor de mens een bepaalde richting aan zijn leven geeft. Gij gorddet u, dat wil zeggen gij kleeddet u zoals het u lustte, maar later zal die vrijheid u ontnomen worden.

Voorts is het beter niet te weten welke dood Petrus gestorven is, dan allerlei onzekere fabelen te geloven. Hij zal u brengen waarheen gij niet wilt, dat wil zeggen dat Petrus niet zijn natuurlijke dood zal sterven, maar een gewelddadige dood door het zwaard.

Johannes Calvijn
predikant te Genève

(”Het Evangelie van Johannes”, 1553)