De voormalige schouwburg in Amsterdam is in de ogen van zeer veel Nederlanders nog altijd een dramatisch begrip en symbool, maar de premier vroeg een journalist die er tijdens de wekelijke persconferentie over begon: „Eh, in Haarlem?” De minister-president gaf toe dat hij er weinig van wist. „Ik sta met een mond vol tanden, ik ben het met u eens dat ik er meer van zou moeten weten.” Rutte zei dat hij de klok wel had horen luiden, maar de klepel ’nog niet had gevonden’.

De plek, die nog altijd een grote rol speelt in de herinnering aan de Jodenvervolging, kwam ter sprake door de journalist Julius Vischjager van de Daily Invisible. Hij vroeg Rutte totaal onverwacht of het niet erg was dat de Hollandsche Schouwburg veel psychiaters weinig zegt. Maar dat leek dus ook even te gelden voor een enkele historicus als Rutte.

In de Hollandsche Schouwburg hebben duizenden mannen, vrouwen en kinderen op deportatie gewacht, onder mensonterende omstandigheden. In 1947 werd besloten dat het nooit meer een plek mocht zijn voor amusement. Een kleine 20 jaar is er nu al een gedenkwand met de namen van 6.700 familie getroffen families.