Het boek riep veel reacties op het afgelopen jaar. Koos van Noppen van de IZB interviewde daarom dr. Dekker.

De ernst van de crisis in de kerk wordt volgens de theoloog en predikant niet altijd voldoende gepeild. Wapens om de crisis te lijf te gaan, blijken nogal eens niet veel slagkracht te hebben. „Als wij nu in deze tijd, vanuit deze analyse, vanuit onze verwarring, opnieuw de Bijbel lezen, zullen we ontdekken wat het vandaag betekent om de Gekruisigde te volgen. Daar ben ik diep van overtuigd. Lees de nieuwtestamentische brieven: geen spoor van triomfalisme. Eerder een zich verblijden in het lijden, doordat we met Christus lijden in de hoop op zijn heerlijkheid.

Daarom vind ik het zo mooi als mensen over dit boek zeggen dat het gaat over „hoe het echt is”.

Als je daar bent aangeland en je gaat de Bijbel lezen, dan zul je merken dat God daar ook is. God is daar waar wij echt zijn: in onze verlorenheid, waar het ons bij de handen afbreekt. De Bijbel is er vol van.”

God gaat een nieuwe weg

De kerk verkeert in een crisis, en over die analyse moet men het eens zijn om verder te kunnen, stelt Dekker in zijn boek. Gebed, toerusting of een „avondje over verootmoediging en zo” waarbij die situatie min of meer wordt ontkent, draagt niet bij aan die eenheid onderling.

Te gemakkelijk praten over oplossingen wil dr. Dekker daarom niet, blijkt uit het interview. De theoloog huivert om allerlei kerkconcepten of evangelisatiepogingen te kopiëren uit landen waar de kerk groeit en bloeit. Dat doet geen recht aan de eigenheid van de West-Europese cultuur. „Dat zijn belangrijke elementen in mijn analyse: Ik houd van de volkskerk. Ik vind ook niet dat de Constantijnse tijd een vergissing is geweest. God gaat een relatie aan met een volk, van geslacht op geslacht. In dat proces komt nu in een breuk. […] God gaat een nieuwe weg en er kraakt en scheurt veel.”

Leidinggeven is een taak waar het juist nu op aankomt, stelt dr. Dekker. Dat kan door de gemeenschap van de kerk opnieuw te leren ervaren door de ernst van de situatie onder ogen te zien. „Waar twee of drie samenzijn is Hij in ons midden en kunnen we de kracht van de Opgestane ervaren. Geloven we dat werkelijk? Of gaan we weer terug naar Jeruzalem zonder dat we Christus hebben gezien en met elkaar overleggen om de zaak weer zo goed mogelijk te regelen?”

Lijn van de geslachten

Een vraag die dr. Dekker het afgelopen jaar meermaals raakte, betrof het lot van hen die de kerkdeuren voorgoed achter zich hadden dichtgetrokken. „Het moeilijkst vind ik dat er in de lijn van de geslachten zoveel wordt afgebroken. Ik ontmoet veel mensen die de situatie terdege onderkennen, maar veel verdriet hebben over het afhaken van hun kinderen en kleinkinderen. Gaan die dan voorgoed verloren, vragen ze me soms. Die vraag zwelt aan. […] Ik denk dat we die vragen bij God mogen laten.”