Een predikant moet onderwijzen. Maar om anderen te kunnen onderwijzen is het nodig zelf onderwezen te worden. Diverse Nederlandse predikanten reisden af naar Leicester om met tal van collega’s bij elkaar te komen en onderwezen te worden. Op de Leicesterconferentie, die sinds 1962 wordt georganiseerd door uitgeverij The Banner of Truth, wisselen Bijbels-theologische en kerkhistorische lezingen elkaar af.

De openingsboodschap van ds. Ted Donnelly was om drie redenen indringend. Allereerst vanwege de openingsvraag: Waarom zijn we hier als predikanten bij elkaar gekomen? De hoofdreden zou het verhogen van Zijn Naam moeten zijn. De vraag stootte door naar de eigenlijke kern van het samenzijn van predikanten tijdens deze conferentie. Het gaat erom dat ze, toegerust en bemoedigd, de gemeenten die aan hun zorgen zijn toevertrouwd voorgaan in het verheerlijken van Zijn Naam.

Indringend was ook de uitwerking van de lezing. God heeft het niet nodig om door mensen verheerlijkt te worden. Hij is in Zichzelf volmaakt heerlijk. Bovendien zingen engelen en de gelovigen in de hemel Zijn lof. Toch is het verheerlijken van God het eigenlijke scheppingsdoel van de mens.

Een verloste zondaar kan Gods lof heerlijker bezingen dan de engelen ooit zullen doen. 
Zij zijn begerig om te blikken in het geheim van Gods verzoening; verloste zondaren mogen daarvan zingen. Dit verheugt de Heere bijzonder. Bovendien brengt het verheerlijken van Zijn Naam ons zegen. Er is geen betere manier om van onze zorgen en beslommeringen af te komen, dan door Zijn lof te verhogen.

Broos

Aan de hand van Psalm 34 liet ds. Donnelly zien hoe David in grote nood de Heere looft. Het verheerlijken van Zijn Naam bemoedigt ook anderen. In dat kader wekte hij de toehoorders ertoe op om elkaar als collega’s te ontmoeten. Naast het ontvangen van Bijbels onderwijs is de onderlinge ontmoeting een belangrijk bestanddeel van de Leicesterconferentie.

Indringend was ten slotte het feit dat ds. Donnelly zijn lezing niet af kon maken. Als gevolg van aantasting van zijn kortetermijngeheugen na een periode van ziekte, enkele maanden geleden, moest hij zijn lezing voortijdig afbreken. Op bijzondere wijze werd duidelijk hoe broos een mens is en dat Gods kracht in zwakheid wordt volbracht.

Gerechtigheid

Maandagavond bepaalde ds. Maurice Roberts, voorheen predikant van de Free Church of Scotland (Continuing), Inverness, zijn gehoor bij de gerechtigheid van God. Geen populair onderwerp, maar wel Bijbels verankerd, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament.

Het is nodig dat predikanten in deze tijd Gods gerechtigheid ter sprake brengen. Enerzijds in het aanwijzen van de zonde, die ten diepste een verzet tegen Gods gerechtigheid is; anderzijds in het aanprijzen van Christus, Die Gods gerechtigheid verheerlijkte. Om Hem kan God ons Zijn gerechtigheid toerekenen. Christus droeg immers als de tweede Adam de vloek en de ongehoorzaamheid van de eerste Adam.

Ds. Roberts legde de vinger bij de on-Bijbelse gedachte dat God, omdat Hij soeverein is, kan vergeven buiten Zijn gerechtigheid om. Omdat God Zijn gerechtigheid niet en nooit buitenspel zet, kan een zondaar slechts in de weg van geloof en bekering verzoend worden met God. De predikant eindigde zijn lezing met een verwijzing naar de dag van Christus’ oordeel, als Hij voor eeuwig zal triomferen in de ondergang van de goddelozen en in de verheerlijking van de kinderen van God. In dát licht klemt de oproep van Paulus die een dienaar van het Woord op het hart gebonden is: Vlied de toekomende toorn!

Dit is het eerste verslag van de predikantenconferentie in Leicester, die duurt tot en met donderdag. Woensdag deel 2.