De ADS hield zaterdag in Amersfoort haar broederschapsvergadering. Op de vergadering lagen twee verklaringen voor van de werkgroep Doop(v)erkenning van de Raad van Kerken, handelend over onderlinge doop­erkenning. De eerste verklaring waarin kerken elkaars doop erkennen werd niet getekend omdat daarin onder andere staat dat de doop eenmalig en onherhaalbaar is. Voor doopsgezinden en hun accent op de gelovigendoop is dat niet aanvaardbaar.

De Raad van Kerken heeft ook een tweede verklaring opgesteld waarin staat dat de aan de discussie deelnemende kerken zorgvuldig willen omgaan met de doop die in andere kerken is bediend en het gesprek over de doop willen voorzetten. Deze verklaring past volgens Stenvers wel goed bij de praktijk van vandaag waarin een toetredend lid niet overgedoopt hoeft te worden als het als kind is gedoopt en de geloofsdaad van de ouders wil respecteren. De vergadering nam deze tweede verklaring aan, zij het niet unaniem.

Volgens Stenvers respecteren de meeste doopsgezinde gemeenten het feit dat een nieuw lid dat de kinderdoop heeft ondergaan niet overgedoopt hoeft te worden. Het lid mag op basis van (alleen) belijdenis toetreden tot de gemeente. „In wereldwijd verband, zoals bij de mennonieten, is er van de noodzaak van herdoop nog wel sprake. In Nederland is de regel in de meeste doopsgezinde gemeenten zo dat zij de wens van het dopeling accepteren. Ook in kringen van baptisten is men hiermee bezig. We zullen wel in een brief aan de Raad van de Kerken uiteenzetten dat wij liever spreken van geboortedankzegging dan van kinderopdracht. We zullen de Raad van Kerken ook enkele bij ons gebruikelijke liturgieën voor kinderopdracht meesturen.”