In Duitsland doen belijdeniscatechisanten in de protestantse kerk veelal op 14-jarige leeftijd belijdenis. Traditioneel gebeurt dat op palmzondag, de laatste zondag voor Pasen. Naar een relatief nieuwe trend worden belijdenisleerlingen ook wel de zondag na Pasen of op een zondag tussen Pasen en Pinksteren bevestigd als volwaardig lid.

Een dieptepunt was voor de landskerk in Saksen vijf jaar geleden, aldus de kerk woensdag. Uit de plaatselijke kerken gingen toen in totaal iets meer dan 4000 jonge mensen over tot het doen van belijdenis. Dat heeft volgens de landskerk te maken met lage geboorteaantallen.

Stijgende trend

Voor dit jaar doen bijna 5000 jongeren belijdenis in Saksen. Dat is een stabiel stijgende trend, signaleert de Saksische kerk. Dertien van de negentien kerkelijke districten binnen de landskerken laten een plus zien ten opzichte van vorig jaar. Met name plattelandsgebieden laten een daling van het aantal belijdeniscatechisanten zien. Ook in de landskerk van de Palts is in 2009 en 2010 het aantal nieuwe leden toegenomen.

In Saksen wordt evenals in andere landskerken steeds vaker de doop bediend tijdens de belijdenisdienst. De kerk doet er alles aan om ongedoopte jongeren die met een been buiten de kerk staan, actief te betrekken bij de kerkelijke gemeenschap. 10 procent van de nieuwe leden liet zich in de Oost-Duitse landskerk dopen tijdens de belijdenis.

Feestkleding

Aan de belijdenis wordt in de Duitse kerk vanouds een grote waarde gehecht. Volgens sommigen stelde Martin Bucer de belijdenis in de Duitse kerken in. In de lutherse kerken had de belijdenis ook een maatschappelijke status: wie belijdenis deed, betoonde daarmee volwassen te zijn. Niet zelden ging de belijdenisdienst samen met registratie in de gemeentelijke registers. In de negentiende eeuw werd de belijdenis als kerkelijk ritueel breed aanvaard.

In Duitsland krijgen net als in Nederland de aankomende leden eerst catechisatie: 90 uur meldde de Evangelischer Kirchenbote, het zondagsblad van de Palts, vorige week. De oosterburen hebben meer rituelen rond de belijdenis dan Nederland. Elk aankomend lid verstuurt persoonlijke uitnodigingen. Er wordt wel speciale feestkleding voor de belijdenis gekocht. De nieuwe kleding markeert de nieuwe status als volwassene: de belijdenis heeft niet alleen kerkelijke betekenis maar is ook een maatschappelijke rite de passage. Genodigden worden na afloop bij het nieuwe lid thuis vergast op een diner. De belijdenis krijgt dan het karakter van een familiefeest. De nieuwe leden ontvangen cadeau’s die meestal variëren van stichtelijke boeken tot geld. De Berliner Morgenpost en de Märkische Allgemeine laten zien dat aan dat ritueel materialistische smetten kleven.