Van deze complexe opbouw maakt hoofdorganist Gerben Budding optimaal gebruik. De klassieke kant van het orgel –vooral het rugpositief– komt tot klinken in werk van Buxtehude, Bach en Krebs. Budding speelt het grillige spel van Buxtehudes Toccata in d overtuigend mee, met afwisselend frivole en strenge noten en met uitgekiende klanken. De registraties zijn niet in detail vermeld, maar functioneel verwerkt in de muziektoelichting.

In Bachs tweede Concerto naar Vivaldi valt vooral het spits gespeelde en fijn geregistreerde derde deel op, met onder andere het Carillon. In Krebs’ bekende Fantasie over ”Freu dich sehr” klinkt de forse Cornet van Witte. Het slot is met een dialoog tussen de fluiten van rug- en bovenwerk bijzonder fraai.

Budding trekt Mendelssohn in diens zesde Sonate de romantiek in: in de Fuga (fortissimo afgesloten!) en de Finale past hij registerwisselingen toe en gebruikt hij de nieuwe zwelkast. De ‘vertaling’ van Choral I van Franck betekent vooral het durven weglaten van registers en het vertrouwen op grondstemmen, tongwerken en zwelkast. Samen met Buddings prachtige legatospel zorgt dat ervoor dat de gepassioneerde Franckwereld gloedvol wordt opgeroepen. Klasse! Ook in Guilmants Choral ”Ce que Dieu fait est bien fait” bereikt Budding grote hoogten dankzij de opperste concentratie in registraties en vertolking.

Deze spotgoedkope cd presenteert orgel en bespeler op z’n voordeligst.

Bätz-Witte – anno 2010 – Grote Kerk Gorinchem – Gerben Budding; VDGRAM-Records (VDG 201213); € 10,-; bestellen: www.gerbenbudding.nl