Een dagje Kerk en Gemeentebeurs begint met een uitnodiging in een verrijdbaar kerkje van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). „Momentje rust? Kom even binnen!” lokt het bord dat ernaast staat. Een ouder echtpaar schuifelt het trapje van de kerkwagen op. Brandende kaarsen en het logo van de PKN in een glas-in-loodraam verspreiden een zachtgele gloed in het kapelletje.

Een eindje verderop, op de beursvloer, is de rust ver te zoeken. De stemmen van kosters, kerkrentmeesters en jeugdouderlingen gonzen door elkaar. Standhouders brengen hun waar aan de man. Bij Carien van Hedel uit Den Dungen hangen ambtsgewaden in allerlei kleuren en maten. Met gouddraad versierde kruisen, korenaren en duiven schitteren.

„Een effen gewaad komt al gauw op 200 euro”, vertelt ze aan een oudere heer met een grijs ringbaardje. Zijn handen gaan over de grofgeweven stof van een groene kazuifel. „Ik krijg hier ook wel eens klanten die hebben het over een jurk. Maar ’t is geen jurk. ’t Is een gewaad. Het gaat hier wel over geloof,” zegt de naaister wat verontwaardigd. „Ik naai en borduur voor alle gezindten”, licht ze verder toe.

”Vrijheid, gelijkheid, broederschap”, is een leuze die wat vervreemding wekt op een beurs voor kerken. Jo Aerts glimlacht er eens vriendelijk om, want dat was ook juist de bedoeling. Hij staat midden in de Canvas Kapel, die geheel uit gespannen canvasdoeken is opgetrokken. De schilderijen van Otto de Bruijne vertellen hier het verhaal: over God, Die de Tien Woorden gaf op de Sinaï en over de verloren zoon die weer thuis mocht komen. „”Mij spreekt de blomme een tale”, dat zei Guido Gezelle. Wij willen met schilderijen een verhaal vertellen”, legt Aerts uit. „Aan de buitenkant laten we met die leus iets zien van wat de wereld verkondigt. Binnen klinkt een andere taal.”

Bij het muziekpodium in het midden van de zaal zijn Harm en Grietje Rigtering neergestreken. Uit een plastic zakje komen bruine kadetjes met kaas tevoorschijn. Die zijn in alle vroegte gesmeerd, want het echtpaar vertrok al tijdig uit Zelhem om de beurs mee te maken. Zij is kerkrentmeester, hij zingt in de cantorij van de plaatselijke PKN en is actief voor Kerk in Actie. „In het kerkelijk centrum hebben we nieuwe stoelen nodig en daar kijk ik nu voor rond,” vertelt Grietje. „Tegelijk is het ook gewoon een leuk dagje uit.”

Het echtpaar Rigtering komt net bij een spiritualiteitsworkshop van de EO vandaan. „Dan moet je een test doen en daar rolt dan een score uit hoe spiritueel je bent en op welk gebied. Nou, daar moet ik om lachen”, zegt Harm nuchter. Ze waren 35 jaar actief voor de Hernhutters in Kenia en Ghana en genieten ervan om op deze beurs weer nieuwe dingen te zien en te leren.

„We proberen een beetje te zijn zoals Nikolaus von Zinzendorf. Als je in een andere kerk komt, ga dan niet vooraan zitten en wachten tot je de eerste ketterij hoort verkondigen. Neem een plaatsje achterin en vraag je af: wat hebben deze mensen meer dan wij hebben?” zegt Grietje.

Een paar harde dreunen weerklinken en de band van Psalmen voor Nu zet in met psalm 96. ”Zing, zing, zing een nieuw lied voor de Heer. Geef Hem een staande ovatie!” schalt het vanaf het podium de zaal in. Harm en Grietje trekken verder.

Er zijn ook mensen met ingewikkelder problemen dan versleten kerkbanken of een verouderde geluidsinstallatie naar de beurs gekomen. Frances Carrière uit Hilversum is lid van een kleine pinkstergemeente. Na wat verwikkelingen is hun pastoraal werker vorig jaar opgestapt. „Ik kijk of we de vacature binnen onze eigen gemeente op kunnen lossen door iemand een cursus te laten volgen voor pastoraal werk. Als er een geschikte deeltijdcursus is er vast wel iemand die zich beschikbaar stelt.” En, is haar opzet geslaagd? „Ik was net bij de stand van de Christelijke Hogeschool Ede en daar hebben ze wel een geschikt aanbod.”

Ben de Wild, organisator van de beurs, is tevreden over de beurs „omdat de standhouders tevreden zijn”. „Ons doel is dat zowel de koster als de kinderwerker hier kan vinden wat hij of zij nodig heeft, of dat nu om een beamer of om materiaal voor kinderevangelisatie gaat.”

Bij de selectie van bedrijven en organisaties die mogen komen is het volgens de organisator zoeken naar de gulden middenweg. „We zoeken geen uitersten op. We kregen een aanvraag van een sektarische groep of ze een stand mochten huren, maar daar hebben we nee tegen gezegd. We willen wel diversiteit bieden. Het gaat hier niet alleen om de aanschaf van een beamer of stoelen, maar ook om het opdoen van nieuwe inspiratie.”