Volgens veel christenen in Egypte is deze veroordeling het zoveelste bewijs van hun steeds moeilijker wordende positie. De problemen rond de kerk in Marinab kwamen op 30 september vorig jaar tot een uitbarsting toen enkele duizenden moslims na het vrijdagmiddaggebed de kerk bestormden en die in brand probeerden te steken. De uitbreiding van de kerk was de moslims, die 98 procent van de dorpsbevolking uitmaken, een doorn in het oog. Met name de hoogte van de kerk en het grote kruis op het dak riepen weerstand op.

„Het vonnis is een duidelijk voorbeeld van de oneerlijke behandeling van kopten”, aldus Osama Izzat, de advocaat van de priester. „De politiek meet met verschillende maten, die religieuze discriminatie juist verder versterken.”

Er was geen aanklacht ingediend tegen de architect of de aannemer, want het is gebruikelijk bij de Egyptische rechtbanken, met name in dorpen en provincies, dat de eigenaar verantwoordelijk is voor de bouw.

Izzat benadrukt dat het vonnis geen sektarische precedenten schept. „De kerk heeft er alles aan gedaan om de communicatie tussen kopten en moslims open en helder te houden.”

Al snel na de aanslag deed het gerucht de ronde dat kopten zelf de kerk in brand hadden gestoken. Dat verhaal werd in het NOS-journaal van 28 november bevestigd in een bijdrage van correspondent Lex Runderkamp, wat hem op veel kritiek kwam te staan. Hij zou de positie van de kopten in Egypte hiermee nog verder in gevaar brengen.

In een reactie op de veroordeling van Makarius schreef Runderkamp op de site van de NOS: „De priester is veroordeeld voor het opmaken van valse een bouwtoestemming en fraude. Dat is toch net iets anders dan een veroordeling voor het bouwen van een kerk op zichzelf. Er was toestemming voor het bouwen van een kerk aan de andere kant van de rivier, in een nabijgelegen dorp. Die toestemming hebben ze geprobeerd te migreren naar Marinab. Daarbij is een handtekening ‘gekocht’ van een ambtenaar. Daarvoor is de priester nu gestraft.”

Onduidelijk

Tot nu toe is nog altijd niet duidelijk wie de brand bij de kerk in Marinab heeft aangestoken. De daders hiervan zijn nog altijd niet opgepakt, laat staan veroordeeld. De dag na de aanslag op de kerk waren twee medewerkers van Arab West Report (AWR) ter plaatse. Zij spraken met kopten en met moslims. Maar ook zij wisten de ware toedracht van de aanslag niet boven tafel te krijgen.

Het conflict tussen kopten in het dorp en moslims escaleerde over de aard van de vergunning. De kerk werd vergroot tot een reusachtige betonnen kolos met drie koepels en een kruis daarbovenop. Dat, te midden van de eenvoudige huizen van moslims, is vragen om problemen.

De gevolgen van de aanslag op de kerk in Marinab waren dramatisch. De Koptische Jeugd Unie riep op tot een protestmars op zondag 9 oktober. De mars naar Maspiro, het gebouw van de Egyptische staatstelevisie in Caïro, liep uit op een bloedbad waarbij 28 kopten de dood vonden en enkele honderden mensen gewond raakten. Betogers werden voor de ogen van de wereld door militaire pantservoertuigen overreden. Voor het eerst in de geschiedenis van het land hebben soldaten op hun eigen burgers geschoten. Egypte was de dagen erna in een shock. Het vertrouwen in het leger als beschermende macht was in één klap weggevaagd.

Na de val van oud-president Mubarak, een jaar geleden, is het aantal incidenten tussen moslims en christenen in aantal en in omvang sterk toegenomen. Op 27 januari werden kopten in het dorp Kobry-al-Sharbat bij Alexandrië aangevallen door een menigte van 3000 moslims onder leiding van enkele salafistische leiders. De huizen en winkels van kopten werden geplunderd en in brand gestoken. Aanleiding tot het geweld was de bewering van een moslimkapper dat een 34-jarige koptische kleermaker stiekem foto’s van een moslimvrouw op zijn mobiele telefoon zou hebben staan.

Nu de islamisten meer dan 70 procent van de zetels in het Egyptische parlement bezetten, vrezen veel christenen in Egypte voor nog meer aanslagen op hun kerken en bezittingen.

Op de bescherming van het leger en van de politie hoeven de kopten niet echt te rekenen. De politie is al sinds de opstand van vorig jaar nauwelijks aanwezig in het straatbeeld. Het leger heeft zich na de bloedige wijze waarop het de betoging bij Maspiro heeft neergeslagen enigszins geschaamd teruggetrokken.

Verkiezingen

Met de presidentsverkiezingen van 23 mei op komst, maken veel kopten zich grote zorgen over de vraag wie de nieuwe president zal worden. Dat zal zeker een moslim zijn. Maar wat voor een moslim, een gematigde of een radicale? En wat gaat dat betekenen voor de positie van de christenen in Egypte? Enkele koptische bisschoppen hebben al verwezen naar de beroerde situatie van christenen in Irak. Zij vrezen dat dit lot ook de christenen in Egypte te wachten zal staan.

Kopten verzetten zich tegen een islamistische president, want een president moet zich richten op echte problemen van het land en niet op baarden en scheiding van de seksen. Ook vrezen ze voor de rechten en de positie van vrouwen onder islamitische president.

Egyptenaren moeten kiezen voor een president die zijn land wil dienen, en niet alleen hun keuze baseren op de religie van een kandidaat. Daarvoor zijn de sociale en economische problemen in Egypte veel te belangrijk.