Luxe went onthutsend snel, hetgeen zich klip en klaar manifesteert op de momenten dat je iets mist wat sluipenderwijs gewoon is geworden. Airconditioning is zo’n voorziening. Het is moeilijk voor te stellen hoe die vakantieritten vroeger ook al weer waren. Met z’n vieren acht uur lang op de achterbank van een personenwagen in een tijd dat airconditioning nog enkel tegen meerprijs leverbaar was op de topmodellen van Mercedes-Benz en BMW.

Normaal gesproken geven importeurs geen basismodellen mee aan testrijders, maar wagens die voorzien zijn van behoorlijk wat opties. Zo niet de geteste Daihatsu Cuore, die als Nagano toch zo’n beetje de top onder de leverbare Cuores vertegenwoordigt. Overigens is een koudeluchtblazer op de Daihatsu Cuore best leverbaar. Als optie, tegen een meerprijs.

De nieuwe Daihatsu Cuore ziet eruit zoals je dat van een nieuwe Daihatsu Cuore verwacht. Hoekig en compact, maar vooral heel erg Japans. De mannen en vrouwen van Daihatsu hebben geen bijzondere pogingen ondernomen om van de kleine Japanner een designtopper te maken. Doelmatigheid en gemak waren belangrijker dan esthetische overwegingen. Ongetwijfeld een juiste keuze, want de doelgroep is doorgaans nogal praktisch ingesteld. Je koopt immers geen Cuore omdat hij zo’n enige auto is, maar omdat hij goedkoop is, weinig verbruikt en lage onderhoudskosten met zich meebrengt. En daarin is de Cuore dan ook een kei.

Lavendel en roze
De fabrikant claimt een brandstofverbruik van 1 op 21,7 en geeft maar liefst 36 maanden of 100.000 kilometer garantie op de Cuore. Helaas heeft de overheid per 1 januari 2003 besloten de 1000 euro milieusubsidie op dit soort spaarzame auto’s in te trekken. Anders zou de Cuore voor de rekenaars nog aantrekkelijker zijn dan hij al is. Wie toch gevoelig is voor enige frivoliteit kan een Cuore in de zoete kleuren lavendel en roze aanschaffen.

Onder de motorkap van de Cuore arbeidt sinds jaar en dag een driecilinder benzinemotor. De nieuweling is op die traditie geen uitzondering. Hij wordt voortgedreven door een aggregaat met een cilinderinhoud van 1,0 liter en een maximumvermogen van 43 kW/58 pk bij 6000 tpm. Het maximumkoppel van 91 Nm wordt bij 4000 tpm via de voorwielen op het wegdek gebracht. De krachtbron levert niet al te veel vermogen, maar zij hoeft dan ook niet al te veel massa in beweging te brengen. De balans is oké, want de 720 kilogram wegende Japanner heeft slechts 12,8 seconden nodig om vanuit stilstand een snelheid van 100 km/h te bereiken. En dat is helemaal niet verkeerd! Je kunt jezelf met de Cuore gewoon lekker vlot verplaatsen.

De auto laat zich behendig door het drukke verkeer loodsen en geeft je geen moment het idee over te weinig power te beschikken. De topsnelheid bedraagt 145 km/h, en dat is natuurlijk veel lager dan een doorsnee middenklasser. Maar harder wil je ook gewoon niet in de Cuore. De Daihatsu toont zich opvallend zuinig. Gemiddeld verbruikt hij elke 19,1 kilometer een liter euroloodvrij. Da’s niet zo zuinig als Daihatsu claimt, maar ons gemiddelde is grotendeels gebaseerd op rijden met geopende zijramen. Voor de goede orde: het verbruik van lichaamsvocht is niet in de berekening meegenomen.

Stabiliteit
De nieuwe Daihatsu Cuore is vanzelfsprekend niet de auto voor mensen met hoge eisen ten aanzien van weggedrag. Tot zo’n 135 km/h is de Cuore prima in toom te houden, maar daarbij gaat de auto toch wat nerveus aanvoelen. De topsnelheid ligt zo’n 10 kilometer hoger, en sneller dan dat wil je ook helemaal niet. Niet in de laatste plaats omdat de auto bij topprestaties navenant veel brandstof consumeert. Wie zich min of meer aan de maximumsnelheid op snelwegen houdt, kan rekenen op een heel fatsoenlijke dosis stabiliteit.

Datzelfde geldt voor het gedrag in bochten. De Cuore is een lichte auto met een relatief hoogliggend zwaartepunt. De auto helt dan ook behoorlijk over in bochten, overigens niet meer dan vergelijkbare auto’s. De compacte Daihatsu toont zich een rasechte voorwielaandrijver en glijdt in te snel ingestuurde bochten dan ook over de voorwielen weg naar de buitenzijde van de curve. Even het gaspedaal op laten komen is in een dergelijke situatie voldoende om de auto weer in het gareel te krijgen.

Vertragen doet de Aziaat naar behoren. Optioneel is de Cuore leverbaar met ABS, hetgeen in deze klasse niet vanzelfsprekend is. De handgeschakelde versnellingsbak van de Japanner is van mindere kwaliteit. De pook is nogal lang, wat het bedieningsgemak niet ten goede komt, en bovendien laat het mechaniek zich niet geheel soepel en trefzeker van verzet wisselen.

De nieuwe Daihatsu Cuore is groot onder de kleintjes. Dat valt op zodra je bent ingestapt. Zelfs personen met een lengte van meer dan 1,90 meter zijn niet automatisch op de achterste stand van de voorstoel aangewezen. De verstelrails zijn namelijk opvallend lang. De duurdere versies zijn zelfs voorzien van een hoogteverstelling op de bestuurdersstoel. Ook de hoeveelheid hoofdruimte is ruimschoots voldoende, zodat de Cuore met recht als een kleine auto voor grote mensen beschouwd kan worden. Het formaat van de stoelen onderstreept dat. De ondersteuning daarentegen is voor verbetering vatbaar. Op ritten langer dan een uur is het meubilair namelijk niet echt berekend. De vraag is uiteraard hoe vaak de Cuore op dergelijke afstanden zal worden ingezet.

Missers
Bij de vormgeving van het interieur heeft, net als bij de buitenzijde, functionaliteit centraal gestaan. Het geheel oogt verzorgd en is netjes afgewerkt. De materialen ogen wat goedkoop, maar dat is in dit segment welhaast vanzelfsprekend. Belangrijker is dat het geheel vrij is van kraakjes en rammels. Ergonomisch gezien is er wel een aantal missers. Zo zijn de kaartenbakken aan de portieren zo smal dat er amper plaats is voor meer dan één autokaart. Om over stratenboeken maar te zwijgen. Verder blijken de knoppen voor de elektrische raambediening zich links naast de stuurkolom te bevinden, achter de knieschijf van de bestuurder. Tot slot heeft de bagageruimte een inhoud van slechts 157 liter. Dat is te klein voor de wekelijkse boodschappen van een gezin. Gelukkig kan de achterbank worden neergeklapt, waardoor het laadvolume tot 826 liter kan worden uitgebreid.

Daihatsu levert de Cuore met slechts één aandrijfbron, maar wel in vier verschillende uitvoeringen. De basis wordt gevormd door de Kyoto, die vanaf 7899 euro voorzien is van twee airbags, radiovoorbereiding, getint glas en een intervalstand op de ruitenwissers. Wie 300 euro meer in de knip heeft, krijgt de Cuore Osaka, inclusief hoedenplank, wieldoppen en in carrosseriekleur gespoten bumpers. Vanaf 8999 euro levert Daihatsu de Cuore Tokyo, met onder meer elektrische stuurbekrachtiging, digitaal klokje, hoogteverstelling van de gordels en van het stuurwiel. Top of the line is de 9999 euro kostende Cuore Nagano, die voor dat bedrag verblijdt met zaken als centrale portiervergrendeling, elektrisch bedienbare ramen en buitenspiegels, toerenteller en een in ongelijke delen neerklapbare achterbank.

Spaarzaam
De Daihatsu Cuore is een uitermate aantrekkelijke auto voor milieubewuste cijferaars. De kleine Japanner heeft zo’n beetje de laagste uitstoot van schadelijke stoffen en springt daarnaast bijzonder spaarzaam om met brandstof. Dat laatste is natuurlijk ook prettig voor de portemonnee, die aan de Cuore sowieso een prima maat heeft. De auto is lekker goedkoop, de afschrijving gunstig, het lage gewicht zorgt voor een vriendelijk tarief van de houderschapsbelasting en door de 36 maanden garantie is de kans op onverwachte kostenposten vrijwel nihil. Bovendien is de Cuore ook voor lange mensen toegankelijk, wat van een aantal concurrenten niet bepaald kan worden gezegd.

Aan de keerzijde van het aantrekkelijke kostenniveau bevinden zich aspecten als het weggedrag en het ontbreken van een prettige dosis comfort. En van airconditioning natuurlijk, maar die voorziening is optioneel leverbaar.