De affaire brengt aan het licht dat corporaties het risico op een renteverhoging willen afdekken met ingewikkelde financiële producten, maar de ingezette rentedaling blijkt ook risico’s met zich mee te nemen. Deze risico’s waren bij Vestia niet afgedekt. Priemus verwacht dat corporaties een rem zetten op het aangaan van leningen door hun investeringen uit te smeren over een langere termijn. Daardoor wordt dan ook een rem gezet op het bouwen van nieuwe huurwoningen en de stedelijke vernieuwing.

„De starters op huurmarkt hebben het al moeilijk want door de stagnerende markt van koopwoningen verschuift de vraag naar huren”, aldus Priemus. Hij vindt dat het kabinet de zaak alleen maar verergert door aan te kondigen dat er een recht moet komen voor bewoners om huizen van corporaties te kopen. Bovendien legt het kabinet in 2014 de corporaties een heffing op van 620 miljoen euro. Een bezuinigingsmaatregel die uitgaven aan huurtoeslag moet dekken.

„Het tekort aan huurwoningen zal alleen maar toenemen. In de Verenigde Staten en Groot Brittannië stijgt het aantal huurwoningen door de veranderende markt. De Nederlandse regering probeert alleen de markt van de koopwoningen te stimuleren. Dat gebeurt dan door een tijdelijke verlaging van de overdrachtsbelasting, terwijl dat slechts een handjevol nieuwe woningen oplevert.”

Priemus vindt dat lering moet worden getrokken uit de problemen van Vestia. „Niet alleen de rol van de accountant en die van de raad van commissarissen moet tegen het licht worden gehouden, ook die van toezichthouder Centraal Fonds voor de Volkshuisvesting en van het Waarborgfonds Sociale Woningbouw.” Na de nodige „waarheidsvinding” kunnen de regels en het toezicht op die regels verscherpt worden.

Priemus vindt dat instellingen goed moeten nagaan of ze zelf wel de nodige deskundigheid over financiële producten in huis hebben en suggereert dat hier een rol is weggelegd voor de Autoriteit Financiële Markten, de toezichthouder die ook aandrong op het aanscherpen van voorwaarden aan hypotheken.