„Overigens willen we wel voor honderd procent meewerken aan een keurmerk voor wonderen”, voegt hij eraan toe. Hij wenst niets liever dan de kwestie af te sluiten en zich te concentreren op het gewone werk van Trin, het helpen van armen, wezen en vluchtelingen en het organiseren van evangelisatiecampagnes.

Trin heeft alle interviews over de kwestie of er werkelijk zeven blinden in Birma zijn genezen geweigerd. Voor het Reformatorisch Dagblad maakt hij echter een uitzondering. Er was namelijk al een afspraak in september vorig jaar gemaakt, vóór de mediahype over de campagne in Birma die in oktober en november 2010 plaatsvond. Door familieomstandigheden kon het interview niet doorgaan.

Het gesprek zou gaan over het toen verschenen boek van Van der Steen, ”Durf te leven” (2011). Het boek is een vervolg op ”Durf te dromen”, waaraan de Publieksprijs Christelijk Boek 2009 werd toegekend, voorzien van een voorwoord van zijn mentor Anne van der Bijl en aanbevelingen van allerlei landelijke kerkleiders, onder wie prof. dr. W. J. Ouweneel. De laatste fungeert als een van de mentors van Van der Steen en vergezelt hem vaak op Trincampagnes in binnen- en buitenland.

Toen kwam een reeks mediaberichten over al dan niet plaatsgevonden genezingen van zeven blinden tijdens de evangelisatiecampagne in 2010. GZB-zendeling Marten Visser uit Thailand bestreed op zijn website –na contact met het blindeninstituut in Birma– de genezingen. Freelance journalist Karel Smouter, momenteel hoofdredacteur van cv.koers, was niet aanwezig tijdens de Trincampagne maar ging maanden later op eigen initiatief naar Birma en vervolgens naar Marten Visser. Hij maakte een reconstructie, waarop een heftige discussie pro en contra volgde in de pers.

Smouter beschuldigde Van der Steen ervan geen opening van zaken te willen geven; omgekeerd verweet Trin Smouter dat hij „slechts vier” getuigenissen had onderzocht van de 229 tijdens de campagne officieel geregistreerde genezingen. Van der Steen baseert zich op een rapport van een commissie uit Birma, bestaande uit verschillende kerkleiders uit diverse Birmese denominaties. Een aantal voorbeelden van deze genezingen is te vinden op de blog en website van Ouweneel en voor iedereen ter inzage, aldus Van der Steen.

De door Smouter onderzochte genezingen betroffen volgens Van der Steen niet de 229 genezingen die tijdens de campagne plaatsvonden, maar die door een groep medereizigers geclaimd werden na een bezoek op eigen initiatief aan een blindeninstituut. Van der Steen was hierbij niet aanwezig.

Intussen is de hype geluwd. „De telefoon stond hier te rinkelen om interviews, van allerlei nieuwsmedia”, zegt Van der Steen. „We hebben als team en bestuur besloten geen interviews toe te staan over deze kwestie. Alles wat we zeggen wordt toch weer verkeerd uitgelegd en als een poging gezien om jezelf te verdedigen. Daar hebben we geen zin in. De mensen die genezen zijn en de mensen die Jezus hebben aangenomen zijn voor ons het grootste bewijs.”

Prof. Ouweneel, die de evangelisatiecampagne in 2010 bijwoonde, benadrukte na afloop op zijn website dat de betrokkenen te goeder trouw waren, maar dat de les is geleerd dat „we uiterst zorgvuldig moeten zijn” in het claimen van genezingen.

In november 2011 organiseerde Trin opnieuw een conferentie in Birma. Het betrof een driedaagse bijeenkomst met ruim 8000 bezoekers in het nationaal stadion van Rangoon. Van der Steen: „Er waren ministers aanwezig en de uitkomst was dat er meer vrijheid van godsdienst in het land is gekomen. Het was een historische gebeurtenis. Behalve dat er veel mensen getuigden te zijn genezen, hebben honderden Birmezen tijdens de campagne hun leven publiekelijk aan God gegeven.”

Van der Steen blijft erbij dat het verslag van Smouter eenzijdige en vooringenomen journalistiek is. „Overigens, wat zijn voorstel betreft voor een keurmerk voor wonderen, daaraan willen we voor honderd procent meewerken. Voor het overige hebben we liever geen discussies meer over een campagne die ruim een jaar geleden heeft plaatsgevonden.”

„Betere omgang met media hard nodig”

Marten Visser reageert nog steeds erg kritisch op de veelbesproken campagne van Trin. „Ouweneel en Van der Steen spelen de vermoorde onschuld over de kwestie Birma. Maar ze zijn niet integer. Ouweneel wilde geen contact met iemand in Birma die de zeven blinde jongetjes kende. Hij wist allang dat die jongetjes niet genezen waren. Ondertussen bleef hij op zijn webstek zeggen dat wie zo’n wonder in twijfel trekt, tegen God strijdt.

Wat Van der Steen zegt over de Birmareis laat ook zien dat hij aan grootheidswaanzin leidt en geen benul heeft van wat er echt in Birma speelt. Hij is er voor het karretje gespannen van Chinchristenen, van wie er velen in hun levensonderhoud worden voorzien door buitenlanders, die hun privékerk, weeshuis en Bijbelschool betalen. Het charismatische circus van Van der Steen en Ouweneel slaat telkens op andere plekken zijn tent op. Maar een stad die fundamenten heeft, is het niet.”

Smouter betreurt de term ”mediahype”, want dat roept de suggestie op van hetze of heksenjacht waarvan Trin het slachtoffer was. „Mijn journalistieke plicht was simpelweg wederhoor toe te passen. Daar ben ik zeer ver in gegaan. Niet ik, maar Trin en Ouweneel hebben van deze wederhoor afgezien.”

Helaas komt Van der Steen ook nu niet met nieuwe feiten over de zendingsreis naar Birma. „In plaats daarvan uit hij opnieuw weinig concrete verdachtmakingen over mijn optreden als journalist.” Dat Trin bereid is tot medewerking aan een keurmerk, lijkt Smouter een stap in de goede richting. „Maar het is in de eerste plaats aan Trin zelf om boter bij de vis te leveren en transparant te communiceren, zowel over zijn successen als zijn fouten. Beide komen in elke organisatie voor: niets om je voor te schamen, lijkt me. Trin heeft het graag over de werken van de Geest. In elf van de elf gevallen die wij onderzochten bleken zijn beweringen niet op waarheid te berusten. Daarmee zeg ik niet dat Gods Geest niet in Birma werkt. De blinde kinderen in Birma oefenen zich dagelijks in de vruchten van de Geest, zoals liefde, vreugde, vrede en geduld. Dat levert minder spectaculaire verhalen op, maar het heeft op mij een onuitwisbare indruk gemaakt.”

Smouter heeft de mensen van Trin toegezegd om op korte termijn enkele redacties bij elkaar te roepen voor een ontmoeting met Van der Steen en enkele andere pinksterleiders. „Bij een volwassen, gezonde charismatische wereld hoort ook professionele omgang met de media. Daar wil ik graag aan bijdragen, juist om te voorkomen dat berichtgeving over misstanden direct tot moddergooien leidt.”

Lees ook: Smouter: Claim over genezingen Birma klopt niet

Lees ook: Vraagtekens bij „wonderen” Birma

In oktober 2011 zond de EO een reportage uit over de betwiste genezingen.