Ze zijn niet blij met de huidige chaotische situatie, maar wel met het feit dat de Assyrische christenen voor het eerst in de afgelopen 2500 jaar erkend worden als een etnische minderheid in Irak. Irak blijft de gemoederen bezighouden. Het was in de afgelopen maanden weer gewoon oorlog in Irak. Vreemd genoeg is dit voor Irak-kenners geen nieuws meer, want dit is eigenlijk al 4000 jaar het geval. Irak heeft in de afgelopen eeuwen bijna altijd oorlog gekend. De duizenden Assyrische christenen in Nederland hebben dit aan den lijve ondervonden. Ze zijn gevlucht voor de zoveelste oorlog en zochten in Nederland een veilig onderkomen.

Veel namen
Het land heeft vele namen gekend; Sumerië, Akkad, Assyrië, Babylonië en Mesopotamië. Begin vorige eeuw is het land Irak genoemd en misschien dient het rijtje aangevuld te worden met een nieuwe naam: het land der oorlogen.

Nergens in de wereld is zo veel strijd geleverd. Zo zijn in de afgelopen twintig jaar maar liefst drie bloedige oorlogen gevoerd. Voormalig Assyrië voerde tussen 1980-1988 een bloedige oorlog met Iran, waarbij miljoenen mensen om het leven kwamen. In 1989 bezette Saddam Koeweit, waarna de VS het land van de emir te hulp schoten. En de recente oorlog wipte Saddam eindelijk van zijn troon af.

Maar dit is slechts een fractie van het totaal aan oorlogen in Irak. De wetenschappers (assyriologen) die de historie van dit land bestuderen, onder andere aan de Universiteit Leiden, vertellen de leken dat het huidige Irak ook in de vroegere eeuwen het epicentrum van de conflicten vormde.

Een greep uit de grote oorlogen in Irak in de verleden tijd:

De Perzen en de Meden vallen in 612 v. Chr. Assyrië aan en maken een einde aan de Assyrische Rijk, het grootste rijk dat de wereld tot op heden gekend heeft.

De Perzen genieten niet lang van hun overwinning, want de Grieken onder leiding van Alexander de Grote stormen Mesopotamië binnen en brengen rust en orde in de regio.

Ook de Grieken kunnen niet de baas blijven in het huidige Irak; de Romeinen komen naar het Midden-Oosten en verleggen hiermee de oostgrenzen van het Romeinse Rijk verder richting de Oriënt.

Met de komst van de islamitische (Turks-)Ottomanen wordt het land van Saddam een onderdeel van een groter Ottomaans Rijk en dit duurt tot het begin van de vorige eeuw.

De Engelsen brengen nu op hun beurt een bezoek aan het Midden-Oosten en koloniseren jarenlang het huidige Irak.

Zoals in de rest van de wereld, komt de lokale bevolking in opstand tegen de kolonisten en worden de Engelsen gedwongen een einde te maken aan hun bezetting van Irak. De grenzen van het huidige Irak zijn hiermee een feit.

Het lijkt dus alsof er een vloek rust op dit land. Het overzicht van de conflicten in Irak en de grote groep vluchtelingen in Nederland tonen toch nog niet de werkelijkheid van dit land.

Beschaving
Paradoxaal genoeg heeft het land tussen de twee rivieren de Eufraat en de Tigris ook een ander gezicht: het huidige Irak wordt door dezelfde hiervoorgenoemde wetenschappers beschouwd als de bakermat van de beschaving. Dus simpel gezegd: Als enkele duizenden jaren geleden de Assyriërs en hun voorouders niet de basis hadden gelegd voor onze huidige beschaving, zouden Tour de France-liefhebbers waarschijnlijk niet kunnen fietsen. Of wij zouden nu geen auto kunnen rijden.

Het wiel is namelijk door de bewoners van Mesopotamië uitgevonden. En als de huidige Irakezen duizenden jaren geleden het spijkerschrift niet hadden uitgevonden (de voorloper van het huidige alfabet), zouden de lezers van het Reformatorisch Dagblad hun krant niet eens kunnen lezen! Verder staan het British Museum in Londen, het Louvre in Parijs en het Berlijns Museum bol van voorwerpen uit de archeologische beschaving van het huidige Irak. In Leiden is er een kleine afdeling over de rijke beschaving van voormalig Assyrië. Het grootste museum staat gelukkig nog steeds in Irak zelf. Het museum voor oudheden in Bagdad was heel even in het nieuws door de plunderingen die er plaats hadden gevonden. Achteraf bleek het gelukkig mee te vallen, veel archeologische schatten werden door het alerte personeel zelf in veiligheid gebracht.

Christenen
Nergens in Europa worden de ontwikkelingen in ”het land der oorlogen” zo nauwlettend gevolgd als door de grote groep christelijke Assyriërs in Twente en de rest van Nederland. In Twente woont de grootste concentratie Assyriërs van Europa: circa 20.000. In het huidige Irak wonen nog steeds ruim 2 miljoen volksgenoten. Na de Arabieren en de Koerden vormen de Assyrische christenen de grootste groep van het land. Het nieuws via de televisiezender CNN en vooral via Al-Jazeera en andere media wordt dan ook door de Nederlandse Assyriërs met veel belangstelling gevolgd. De ontwikkelingen in Irak zijn dagelijks aan erosie onderhevig. In het begin leek het alsof Saddam de tegenstanders in een lange oorlog zou verwikkelen. Later dachten de winnaars de oorlog gemakkelijk gewonnen te hebben en dus het land simpel onder controle te hebben.

De afgelopen dagen blijkt dat de VS zich verkeken hebben op het verzet van vooral de conservatieve islamitische bewoners van het land. De aanslagen op de Amerikaanse soldaten nemen met de dag toe. Hierdoor werden de VS gedwongen een interim-regering te vormen. Deze regering diende een afspiegeling te zijn van de verschillende groeperingen van het land: de twee Arabische stromingen, de Koerden, de Assyrische christenen en de Turkmenen.

In Nederland werd de beslissing van de Amerikanen om eindelijk een voorlopige regering te vormen met gejuich ontvangen door de Assyrische christenen. In de interim-regering worden namelijk voor de eerste keer na de val van het Assyrische Rijk in 612 voor Chr. de Assyrische christenen als etnische minderheid erkend.

In deze regering neemt Yonadam Hanna deel namens de Assyriërs. De heer Hanna is een oude bekende van de Assyriërs in Nederland. In de afgelopen jaren is Hanna herhaaldelijk in Nederland geweest om zijn volksgenoten te bezoeken en te informeren over de situatie in Irak.

Voor de Nederlandse Assyrische christenen geeft de beslissing van de Amerikanen, ondanks de chaotische toestand van het land, hoop voor de toekomst. Voor de Assyrische christenen die jarenlang in Twente en de rest van Nederland geduldig en geweldloos actief zijn geweest en zich inzetten voor terugkeer naar hun vaderland, is met de vorming van de nieuwe regering onverwachts een droom werkelijkheid aan het worden. De politiek geëngageerde Assyriërs in Nederland maken dezer dagen bij wijze van grap van hun hart geen moordkuil en spreken zich openlijk uit over de terugkeer naar het oude Assyrië met de woorden: „See you next year in Nineveh.”

De auteur is freelance journalist.