Plaisier: Nota roept op om Evangelie weer te spellen
UTRECHT – „We leven niet als een bedrijfje dat een nieuwe formule probeert te vinden, maar we ontvangen”, zei dr. A. J. Plaisier donderdag in Utrecht bij de presentatie van de visienota ”De hartslag van het leven” van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). „We moeten als alle modaliteiten het Evangelie weer leren spellen. Wil de kerk toekomst hebben, dan zal het alleen maar zijn als we kerk zijn van de levende Heer, van de opgestane Heer.”
De nota is volgens perswoordvoerder ds. J. G. Heetderks „geen geloofsbelijdenis maar een korte en krachtige tekst die wil inspireren, bemoedigen en richting aangeven.” De nota bestaat uit vier delen met een bezinnende en praktische spits: de kern van de kerk, de kerk als gemeenschap, de kerk en de samenleving en de oecumene. Het is de bedoeling dat plaatselijke gemeenten in hun beleidsplan de nota verwerken. Het eerste exemplaar van de nota, 48 pagina’s en iets groter dan het formaat van een cd-hoesje, werd in het dienstencentrum van de kerk aangeboden aan een gemeentelid uit Streefkerk.
Volgens dr. Plaisier, de schrijver van de nota, zit de kerk in de crisis en wil het visiedocument daarop aansluiten. Zo worden in de nota experimentele kerkvormen besproken. Dr. Plaisier signaleert ook een andere kant: „Er zijn plaatsen waar het bruist en bloeit, waar mensen er zin in hebben en waar jongeren betrokken zijn. Maar er zijn ook kerken waar het dunnetjes wordt. Een visienota moet benoemen waar vreugde is, maar ook het verdriet raken.”
Sociale media
Dat de visienota slechts één keer „internet” noemt en nergens sociale media, is voor sommige twitteraars die via de website van de kerk meeluisterden, onbegrijpelijk.
Dr. Plaisier brak donderdag een lans voor nieuwe media. „Er zit zoveel creativiteit in de kerk, we zijn niet alleen een kerk van een suffe oude mensen met een blocnote. Kom naar me toe en vertel deze 55-jarige wat er daar gebeurt. We moeten niet bang zijn omdat we deze media niet gewend zijn.”
Oecumene
De nota zet hoog in op de oecumene. „We hebben de tijd niet meer daar nog langer mee door te gaan”, staat er te lezen over kerkelijke verdeeldheid (p. 28). Opvallend is dat in de conceptversie wordt gesproken over „verdere samenwerking en eenheid, ook in institutionele zin”. De woorden zijn niet te vinden in de laatste uitgave.
Dr. Plaisier antwoordt dat deuren niet met geweld moeten worden opengedaan als ze even in het slot zijn gevallen. Hij doelt op de gesprekken met de Rooms-Katholieke Kerk. „Bovendien moeten we niet alle beweging gelijk institutioneel willen vatten. Wel is er nog altijd de oecumene van het hart.”
Vaagheden
Vaagheden over de kernboodschap van de kerk worden niet „geaccepteerd”, aldus de nota (p. 17). Dr. Plaisier wil daarmee „niet elkaar de maat gaan nemen. We moeten geen kerkpolitie krijgen. Dan vervallen we in een sfeer van angst en angstvalligheid.”
Dr. Plaisier zoekt echter naar een helder geluid bij ambtsdragers en leden. „We leven in een samenleving waar velen van toeten noch blazen weten. We hebben mensen nodig die vrijmoedig spreken wat ze geloven en waar ze voor staan. Het gaat om de kerk van de opgestane Heer, en dat is een vreugde. We zijn niet alleen een kerk van het Woord, maar ook een kerk van Jezus, die opgestaan is en onder ons woont.”
De visienota is hier te downloaden.
