Afgelopen maandag had de bijnaam ”blue monday”. Volgens een formule van de Britse psycholoog Cliff Arnall voelen mensen zich op de derde maandag van januari het minst gelukkig. Goede voornemens blijken te mislukken, de dagen zijn kort en grauw, de vakantie is nog ver weg. Niet zonder reden gaf juist een reisorganisatie opdracht voor het opstellen van de depriformule. Vakantiebedrijven zijn er in deze periode als de kippen bij om potentiële reizigers te overladen met versgedrukte catalogi en zonnige mailings.

Een hobbyfotograaf legt de familievakanties vanzelfsprekend van begin tot eind terdege vast. Reisfotografie lijkt dan ook een grote open deur. Gewoon alle bezienswaardigheden en activiteiten knippen, lijkt het devies. Toch zit bij het ene fotoavondje iedereen op het puntje van de stoel, terwijl bij het andere de zoutjes al na tien platen op zijn. Kiekjes van verre oorden hebben in eerste instantie een streepje voor. Hoe onbekender het onderwerp, des te boeiender voor de kijker. Bij een goede hobbyfotograaf gaat het in de nabeschouwing toch kriebelen; het kon zo veel mooier. Even teruggaan is in veel gevallen geen optie. Een goede voorbereiding kan voorkomen dat je met een ‘halve’ foto thuiskomt.

De uitrusting samenstellen is het heikele punt. Onder het mom van ”je weet maar nooit” slepen veel fotoamateurs kilo’s materiaal mee. Vaak levert het vooral pijnlijke schouders en een vermoeide rug op. Een eerlijke hobbyist durft zich allereerst af te vragen of hij wel de juiste camera heeft voor de op handen zijnde reis. De relatief nieuwe systeemcamera biedt in grote lijnen dezelfde functionaliteit als een flinke spiegelreflex, tegen een aanzienlijk lager gewicht en een kleiner formaat. Ook in een compactcamera met flink zoombereik schuilt een praktisch, lichtgewicht fotomaatje. Wed in ieder geval niet op één geheugenkaartje voor de opslag. Zorg liever voor wat grote usb-sticks of extra SD-kaartjes om de kostbare platen al onderweg –met behulp van een computer– te back-uppen.

Veel consumenten kiezen voor een spiegelreflexcamera met een forse zoom, bijvoorbeeld 18 tot 200 millimeter. Ideaal voor op reis, omdat het de meest voorkomende opnamesituaties bestrijkt. Voor sprekende foto’s van een stedentrip is meer groothoek echter wenselijk. Wie daarentegen vooral grizzlyberen gaat fotograferen, heeft (hopelijk) een langere brandpuntsafstand nodig. Losse objectieven bieden hogere beeldkwaliteit en extremere beeldhoeken, maar kosten al snel zo veel als een kleine vouwwagen. Kamera Express (kamera-express.nl), Calumet (calumetphoto.nl) en Pixto-F (pixto-f.eu) verhuren objectieven die qua aanschaf de beurs van een gemiddelde amateur –zeker voor één reis– te boven gaan.

Het schieten van een goede foto vergt tijd. Een reisplaat vormt daarop geen uitzondering. Ook al is het vakantie, een reisfoto wordt vaak toch in haast geknipt. Een serieuze hobbyfotograaf steekt dus extra tijd in de voorbereiding; bedenk welke bezienswaardigheden absoluut niet mogen ontbreken op de geheugenkaart. Professionals weten vaak al voordat ze in het vliegtuig stappen welke beelden ze willen schieten. Bekijk via internetfora of Google Earth waar in een groot natuurpark de beste fotokansen liggen. Werp bij gebrek aan inspiratie eens een vluchtige blik op ansichtkaarten van de lokale kiosk of VVV. Ze tonen in een notendop wat de regio te bieden heeft.

De mooiste reisplaten ontstaan ’s ochtends, in de namiddag en ’s avonds. Vroeg opstaan is niet populair, maar geeft wel veel fotografische voldoening. Een bos op de Veluwe doet overdag saai en eentonig aan. Maar kort na het krieken van de dageraad maken nevelsluiers en zacht, roomgeel zonlicht het tot een mystieke plek. Blijf nadat de meeste dagjesmensen het strand verlaten ook wat langer hangen. De kleuren worden dieper, de schaduwen geven beeldelementen meer reliëf. De mooiste foto’s van bekende rotspartijen in het park Bryce Canyon in Utah zijn net na zonsopgang of voor zonsondergang gemaakt. Overdag spreken de fletse, lichtroze rotsen veel minder aan. Houd hier rekening mee met het boeken van excursies. Een zelfgeplande rondreis biedt uitgelezen fotokansen; sla het kampement zo mogelijk op in de buurt van fotografische hoogtepunten. Heeft een avond niet het gewenste fotoresultaat gebracht, dan biedt de volgende ochtend een prachtige herkansing.

Tassen passen

Fijngevoelige fotoapparatuur vraagt om een degelijke fototas. Start de zoektocht op tijd, want het assortiment is omvangrijk. Probeer zelf uit of de tas groot genoeg is. De trots van de reisfotograaf (groothoekobjectief met zonnekap of lichtsterke telezoom) zijn vaak stukken groter dan de referentiemodellen van tassenmakers.

Wees niet te voorzichtig qua formaat; een vakantie lang rondlopen met een net te krappe buidel frustreert behoorlijk. Exemplaren van merken zoals Lowepro, Vanguard en Crumpler bieden veel bescherming en voldoende draagcomfort. De standaardschoudertas biedt snelle toegang tot apparatuur, maar slingert bij een stevige wandel- en klautertocht vervaarlijk heen en weer. Een fotorugtas kan dergelijk avontuur goed aan maar is lastiger toegankelijk. De zogenaamde sling combineert het beste van twee werelden; een soort rugzak met maar één schouderband die niet af hoeft om bij de spullen te kunnen.