Het is de afgelopen jaren wel altijd in opstand geweest tegen het omstreden centrale militaire gezag in het voormalige Birma, nu Myanmar. De rebellen van de Karen National Union hebben donderdag na decennia van strijd een wapenstilstand gesloten.

Dit Karen ’volk’ kent grote onderlinge verschillen en leeft verspreid over een groot gebied. Zo hebben subgroepen van de Karen niet automatisch dezelfde taal, hetzelfde schrift of dezelfde godsdienst en ze voorzien op verschillende manieren in hun levensonderhoud. Meer dan de helft van de Karen is boeddhistisch. Ruim een derde is als gevolg van de koloniale tijd tot het christendom bekeerd. Een van de belangrijkste kenmerken die de Karen verbinden, is de gezamenlijke afkeer van de autoritaire, centrale regering.

Een van de bekendste subgroepen is de Padaung. De roem van deze zeer kleine groep komt door de gewoonte van hun vrouwen om een reeks halsringen te dragen om hun nek op te rekken. Daar zijn veel afbeeldingen van, wat voor een fotogeniek maar vertekend beeld van de Karen zorgt.

Na het onafhankelijk worden van Birma in 1948 raakten veel leden van de Karen in conflict met de nieuwe leiders. Al in 1949 richtten ze de Karen National Union op om voor onafhankelijkheid te strijden. In de jaren zeventig lieten ze blijken ook met een eigen deelstaat genoegen te nemen. Veel Karen moesten door het geweld vluchten.

In de jarenlang door militairen geregeerde, tot Myanmar omgedoopte staat wonen nu circa vijftig miljoen mensen. De staat erkent, volgens sommige waarnemers nogal willekeurig, 135 etnische groeperingen. De Karen, die ook Kayin worden genoemd, staan op de derde plaats na de Bamars (Birmezen) en de Shans. Er zijn zeker 3,5 miljoen Karen in Myanmar, dat is 7 procent van de bevolking.