Taart van de bakker als startsein
Wij organiseren al sinds juli 2007 een zussendag. Dit zijn altijd dagen met een gouden randje! Zelf ben ik de oudste van zes kinderen. Als ik thuis bij mijn ouders kwam, zag ik mijn zussen regelmatig thuis. Toen de een na de ander trouwde, zag ik ze steeds minder. Dit vond ik jammer.
Ik hoorde over een zussendag vertellen, dat leek mij leuk. Dus ik heb een dag georganiseerd. De (schoon)zussen waren direct allemaal enthousiast. Ik had een taart bij de bakker laten maken met zussendag 2007 erop! Dat was het startsein.
We gingen naar Gorinchem en voeren naar Woudrichem, waar we een stadswandeling deden. Broodjes mee, wat lekkers voor onderweg. We hadden prachtig weer en superveel lol. Je bent heel verschillend, dat maakt zo’n dag juist leuk. Al is de een stiller dan de ander, we hebben echt genoten.
Daarna met het voetveer naar slot Loevestein en toen nog uit eten. Een lange dag. De meesten hebben kinderen gekregen, dan is het lastiger te organiseren. In 2008 organiseerde een schoonzus (we gaan van oudsaf aan) het uitje. We kwamen niet echt tot een datum voor een dagje. Uiteindelijk werd het een avond, strandwandeling in Scheveningen, daar uit eten bij v/d Valk.
In 2009 werd het: pluktuin in Naaldwijk. Daar mochten we vrij door de tuin wandelen. Daarna een boeket maken van zelf samengestelde verse bloemen. Broodjes eten in de kas. ’s Middags zijn we wezen varen in Poeldijk met een fluisterboot. Heerlijk giebelen als meiden onder elkaar!
In 2010 organiseerde weer een eigen zus de dag. Naar Drimmelen, de Biesbosch. Een huifkartocht, daarna lunchen met uitzicht op het water. En ook nog een rondvaarttocht. We hadden elke keer mooi weer, dat maakt de dag al leuk! Vorig jaar zijn we naar Noordwijk aan Zee geweest. Een schoonzus was aan de beurt, we dronken koffie in een restaurantje en gingen daarna scooteren, op glimmende Vespa’s. Ook nog een rondvaart met een boot naar een eiland.
De sfeer is altijd heel erg goed, we hebben het zomaar over ons eigen leventje, ditjes en datjes, er valt geen onvertogen woord. Ik heb het gevoel dat we echt een band opbouwen en onderhouden door deze dagen.
De volgende keer is onze jongste zus aan de beurt. Het is altijd weer spannend wat we gaan doen, want dat proberen we geheim te houden, tot op de dag zelf. Ieder verzint iets wat zij zelf leuk vindt. Natuurlijk bedenk je in je achterhoofd of de andere zussen het ook leuk zouden vinden. Maar het past tot nu toe ook echt bij de organiserende persoon. Ik kijk er elk jaar naar uit en ik hoop dat we dit nog heel lang vol kunnen/mogen houden.
