De internetpiraterij, zoals het kopimisme ook wordt genoemd, heeft met de uitspraak van de Zweedse overheid voor het eerst de aandacht in Europa weten te trekken. De kerk van het kopimisme werd deze week door het zogenaamde Kammarkollegium geregistreerd.

Kopimisten geloven dat alle informatie, ongeacht copyright en de vraag waarover het gaat, voor iedereen en te allen tijde beschikbaar moet zijn en op alle mogelijke manieren moet en mag worden vermenigvuldigd.

Waarom de aanhangers menen dat een dergelijke boodschap religieus van aard is en via een organisatie die zich kerk noemt moet worden uitgedragen, blijft onduidelijk. Overigens zijn de kopimisten niet alleen in Zweden te vinden.

Het kopimisme is, gezien de doelstellingen, nauw verwant met de politieke beweging die zich piratenpartij noemt. Ook de computerpiraten willen, zonder juridische beperkingen, toegang tot alles wat los en vast zit, en zij willen dat meteen kunnen kopiëren. Het Kopimistengenootschap –zo staat de beweging in de boeken van het Kammarkollegium– heeft zijn postadres dan ook bij dat van de jongerenclub van de Zweedse piratenpartij ondergebracht.

Volgens Isak Gerson, die zich de ”zendingsleider”, of ook wel ”hoogste geestelijke leider” van de kopimisten noemt, heeft de ‘godsdienst’ een slordige 3000 leden, verspreid over tien landen. ”Leden” is wel een beetje een groot woord, moet Gerson erkennen. Men behoeft zich namelijk nergens aan te melden om zich voor kopimist uit te mogen geven. „Het is voldoende als men de roeping voelt om het heiligste te aanbidden dat er is, dat wil zeggen: informatie.” Wel worden er diensten belegd om de informatie samen te delen.

Gerson is student filosofie in Uppsala en probeert zelf het kopimisme te verenigingen met het christelijke geloof. Zo is hij ook een leidende persoon in de Kristna Studentrörelsen –de christelijke studentenbeweging– in Zweden. Met een student filosofie als ”geestelijk leider” maakt het Kopimistengenootschap in ieder geval een behoorlijk studentikoze indruk.

Het Kammarkollegium heeft er kennelijk ook moeite mee gehad de zaak serieus te nemen. Genootschapsvoorzitter Gustav Nipe: „We hebben voor de erkenning drie keer een verzoek moeten indienen, want het Kammarkollegium is erg nauwgezet met formaliteiten.” Nipe ziet de aarzelingen van het overheidsbureau als een aanwijzing dat het kopimisme er niet voor niets is en verandering kan bewerkstelligen als het gaat om de vrije beschikbaarheid van informatie. „Ik denk dat zich in het openbaar bestuur een sterk auteursrechtenextremisme heeft weten te nestelen, met een grote achterdocht tegen kopiëring.”

Leider Gerson is net als Nipe verheugd over het besluit van het Kammarkollegium: „Voor het kopimisme is het een grote stap vooruit dat we door de staat zijn erkend. Hopelijk kunnen we nu ons geloof gaan beleven zonder dreiging van represailles.”

Overigens is het niet zo dat een religieuze gemeenschap in Zweden zonder overheidserkenning niet zou mogen bestaan of aan vervolging zou zijn blootgesteld. Registratie en erkenning door het Kammarkollegium zijn op zichzelf niets bijzonders. Het betekent slechts dat de naam juridische bescherming krijgt en dat een organisatie recht krijgt op eventuele subsidies.

De registratiemogelijkheid voor geloofsgemeenschappen werd ingevoerd na de scheiding tussen kerk en staat in 2000.