„We hebben snel de meest waardevolle spullen en papieren naar de eerste verdieping gebracht”, zegt Velding in de Tiggelhal in Ten Boer, waar de geëvacueerde bewoners van Woltersum zich melden. Onder hen ook de vermoeide Wobke Nieborg. Hij heeft sinds donderdagavond zandzakken gesjouwd om de dijk te verstevigen. „De dijk ziet er slecht uit. Ik hoop maar dat-ie het houdt.”

Nieborg was niet de enige die een groot deel van de nacht in de weer was. Nadat bekend werd dat de dijken verstevigd moesten worden, stonden er binnen een kwartier vijftig dorpsbewoners met een kruiwagen klaar om te helpen met het sjouwen van zandzakken. De meeste van hen zijn tot drie uur ’s nachts bezig geweest.

De dorpelingen trommelden elkaar op. „We hadden nog naar Tolbert op de tv gekeken, waar donderdag de dijk dreigde door te breken, en tegen elkaar gezegd: Dat is wel zielig voor de mensen daar. Nu zitten we in dezelfde situatie.”

Mirjam de Rijcke wist niets van het dorpsalarm. „Ik had geen idee”, zegt ze, „Vanochtend om 6 uur hoorde ik hard gebons op de deur. Dan schrik je wel even als daar de mobiele eenheid staat, en in de straat het leger. Ik moest direct vertrekken, zeiden ze. Ik heb snel een tas met wat spullen gepakt en ben vertrokken.”

Het water in het Eemskanaal is kalm, bijna glad. Tientallen brandweermannen en militairen zijn in de weer met het plaatsen van zandzakken. Het zwakste punt in de dijk is zo’n 40 meter lang. In de loop van de ochtend is Woltersum een spookdorpje. Het is stil. Er zit niemand in café De Witte Brug. Het leger patrouilleert door de straatjes. Op het voetbalveld rolt geen bal.