„Verlos ons, Heere, onze God! en verzamel ons uit de heidenen…”
U moet iets anders geloven dan de heidenen. U moet ook iets anders hopen en iets anders beminnen dan zij. Zij geven andere geschenken dan u en ze geven die aan een ander slag mensen. Laten zij elkaar maar nieuwjaarsgeschenken geven, u moet aalmoezen geven. Zij gaan op in aardse zaken vol onzekerheden, u moet zich bezighouden met spreuken uit de Heilige Schrift. Zij begeven zich naar het theater, u naar de kerk. Zij bedrinken zich, u moet vasten. Alleen als u dat alles kunt opbrengen, kunt u in alle eerlijkheid zingen: „Red ons, Heere onze God, verzamel ons uit de heidenen.”

Als u gelooft wat de heidenen geloven, als u hoopt wat de heidenen hopen, als u bemint wat de heidenen beminnen, leef dan ook zoals de heidenen. Maar als u iets anders gelooft, iets anders hoopt en bemint, moet u ook anders leven. Dan moet u uw anders gerichte geloof, hoop en liefde bewijzen door een ander gedrag.

Wat geloven de heidenen dan? Zij geloven hun afgoden als hun goden. Paulus zegt: Wat de heidenen offeren, offeren zij aan de duivelen en niet aan God, en ik wil niet dat u gemeenschap hebt met de duivelen. Dus wij moeten ons in leven en gedrag afscheiden van hen die dienstbaar zijn aan de duivelen.

Aurelius Augustinus

(“Sermo 198”, 1 januari 404)