Kim Jong Il was een brute dictator, erkent Chang, een leider die bovendien weigerde iets aan de economische situatie te veranderen terwijl miljoenen mensen honger leden. „Maar ik hoop dat de nieuwe, jonge leider genoeg zelfvertrouwen heeft om opener te zijn, zodat hij een relatie kan opbouwen met Zuid-Korea en de Verenigde Staten.”

Chang Soon Lee, zelf geboren in Noord-Korea, moest als 15-
jarige jongen tijdens de Koreaanse Oorlog in de vroege jaren vijftig noodgedwongen zijn geboorteland verlaten. Zijn vader, een vooraanstaande predikant die de Tweede Wereldoorlog overleefde, was hij toen al kwijtgeraakt. Dat gebeurde een paar dagen nadat de communistische strijdkrachten Pyongyang waren binnengetrokken. „Mijn vader preekte en bezocht kerkelijke gemeenten, maar op een dag bleven we maar op hem wachten. Hij is nooit meer thuisgekomen.”

Chang kreeg een studenten­visum en kon naar de Verenigde Staten emigreren, waar hij predikant werd en in Los Angeles een gemeente voor Koreaanse immigranten stichtte. Intussen zette hij een liefdadigheidsorganisatie op en bezocht zelf diverse malen Noord-Korea om tonnen voedsel naar weeshuizen te brengen. „Het is een symbolisch gebaar ten opzichte van hen: We houden van jullie, jullie zijn onze broeders en zusters. We zijn tragisch genoeg gescheiden, maar we horen bij elkaar, we zijn bezorgd om jullie en we bidden voor jullie.”

Tijdens zijn bezoeken aan Noord-Korea kreeg Chang nooit toestemming van de autoriteiten om de buurt te bezoeken waar hij zijn vader het laatst zag. „Ik wil weten wat er met mijn vader gebeurde”, zegt hij, in tranen, „of hij leefde of stierf.” Hij hoopt dat de nieuwe leider, die rouwt om zijn vader, zal begrijpen dat ook hij wil weten wat zijn vader overkwam.