„Eens in de 800 jaar een vals Eurobiljet”
DEN HAAG (ANP) – Voor wie wel eens bang is vals geld in zijn portemonnee te vinden, heeft Europol een geruststellende boodschap. Er zijn volgens de Europese politieorganisatie zó weinig valse eurobiljetten in omloop, dat je statistisch gezien als gewone burger 800 jaar moet leven om één vals briefje in handen te krijgen.
Dat zegt Michael Rauschenbach, hoofd van de antivervalsingsafdeling van Europol, in een interview met het ANP. In alle eurolanden samen worden elke maand ongeveer 50.000 valse eurobiljetten worden gevonden. Het gaat om geld dat echt in omloop is gekomen, niet om vals geld dat de politie bij valsemunters in beslag neemt. In totaal zijn er ongeveer 13,8 miljard eurobiljetten in omloop.
De toenmalige 12 EU-landen inventariseerden eind jaren ’90 hoeveel valse bankbiljetten ze toen van hun eigen munt vonden. Toen kwamen ze gezamenlijk al op ongeveer 50.000 per maand uit.
Europol is tevreden dat dit aantal nooit heel veel groter is geworden sinds de euro 10 jaar geleden werd ingevoerd. Intussen is het aantal landen dat deze munteenheid gebruikt, veel groter geworden. Europol werkt samen met de nationale politiekorpsen, nationale banken en de Europese Centrale Bank tegen valsemunterij.
Op de vraag of gevonden vervalsingen goede of slechte kopieën van de euro zijn, reageert Rauschenbach terughoudend. Wel wil hij kwijt dat vervalsers zich meestal op één beveiligingskenmerk van een biljet richten. Daarom zijn nepeuro’s eigenlijk voor iedereen te herkennen. „Houd een biljet tegen het licht, voel eraan en kantel het”, is Rauschenbachs advies aan ongeruste consumenten. „En kijk altijd naar meer dan één veiligheidsteken.”
Omdat valsemunters net als gewone ondernemers kosten en opbrengsten tegen elkaar afwegen, worden niet alle eurobiljetten even vaak nagemaakt. Het meest rendabel zijn de briefjes van 20, 50 en 100 euro, vertelt Rauschenbach. Die van 5 en 10 leveren te weinig op in vergelijking met de productiekosten. De 200 en 500-eurobiljetten zijn te goed beveiligd om op grote schaal vervalst te worden en ze worden bovendien vrij weinig gebruikt.
Rauschenbach wijst erop dat de financiële schade van eurovalsemunterij met enkele tientallen miljoenen euro’s per jaar veel kleiner is dan die van andere criminele branches, zoals drugshandel. Het is tenslotte niet zo makkelijk veel valse biljetten om te wisselen voor echte euro’s. Criminelen hebben daaraan een groot logistiek probleem, aldus Rauschenbach. „Want hoe vaak kan je bij dezelfde winkel een hamburger kopen met een 100-eurobiljet voordat een verkoper argwaan krijgt?”
