Rabbijn: Ik ben medestander Thieme
AMERSFOORT – „Een waardig debat.” Rabbijn Jacobs is tevreden over de discussie dinsdag in de Eerste Kamer. Maar het woord ritueel slachten zint hem niet. „Er is niets ritueels aan. Wij dansen niet om een koe.”
De senatoren krijgen van de Amersfoortse rabbijn een compliment. „Het onderwerp is dinsdag goed besproken; to the point en met oog voor álle aspecten. De discussie ging gelukkig niet alleen over die ene, bloederige minuut, maar over dierenwelzijn tijdens het totale proces; van het staan in de stal tot en met de slacht.”
Soms werd de rabbijn een beetje boos. „Iemand beweerde dat de Joodse religie geen voorschriften kent voor het onverdoofd slachten. Dat is onjuist. In de Talmoed, die voor ons net zo belangrijk is als de Thora, staan duidelijke regels. Bijvoorbeeld dat het mes vlijmscherp moet zijn. Er mag geen braampje op zitten, want daardoor zou het dier onnodig kunnen lijden. De Talmoed is 1000 procent diervriendelijk.”
Jacobs rekent ook af met de gedachte dat wetenschappers unaniem vinden dat onverdoofd slachten pijnlijker is dan de gewone slacht. „Daar is geen consensus over. Je kunt net zo goed vragen stellen bij het schieten om te bedwelmen. Is dat zo diervriendelijk? En hoe vaak gaat dat schieten mis?”
Of Thieme van de Partij voor de Dieren zijn grote tegenstander is? „Ik ben haar médestander. Ik ben overtuigd van haar oprechte bezorgdheid over dierenleed en deel die. Bij anderen die mevrouw Thieme steunen, heb ik soms mijn vraagtekens. Zijn zij ook zo begaan met dieren of worden ze gedreven door antireligieuze gevoelens die zich morgen kunnen richten tegen reformatorische scholen?”
Jacobs stemt in met de uitnodiging van staatssecretaris Bleker om met religieuze organisaties te praten over het verbeteren van dierenwelzijn. „Natuurlijk. Krijgen de dieren genoeg ruimte in de stal? Worden ze tot het laatste moment gevoerd? Verloopt het transport naar het slachthuis diervriendelijk of komen de beesten halfdood uit de vrachtwagen? Allemaal zaken waaraan de Joodse gemeenschap van harte wil meewerken.”
Jacobs is niet bang dat dergelijke afspraken alsnog een aantasting van de vrijheid van godsdienst worden. „Ik ga na dinsdagavond niet jubelend over de straat. Ik blijf alert, maar de vrijheid van godsdienst is ook in mijn beleving niet ongelimiteerd. Stel dat ik morgen een religie uitvind die voorschrijft dat je elke kat die je tegenkomt in vier stukken moet snijden: terecht dat zoiets verboden wordt. Zo is ook het slachten van dieren geen zaak van onbeperkte godsdienstvrijheid.”
Zoals het debat in de Eerste Kamer verliep, zo moet de discussie over rituele slacht worden voortgezet, stelt Jacobs. „Ik spreek overigens liever over onverdoofd slachten, want er is niets ritueels aan. Wij dansen niet om een koe. Wat de zaak zelf betreft: we kunnen ons fixeren op die ene minuut, waar je verschillend over kunt denken, maar dat helpt de discussie niet verder. Laten we kijken naar wat ons bindt: de aandacht voor dierenwelzijn.”
De rabbijn maakt een vergelijking. „Joden en christenen hebben veel gemeen: het Oude Testament. Maar ze kunnen elkaars tegenstanders worden door te benadrukken wat het verschil is: het Nieuwe Testament. Ik doe dat liever niet. Zo wil ik ook met Thieme kijken naar wat ons bindt. Ik waardeer haar aandacht voor dierenwelzijn.”
Is Jacobs opgelucht na dinsdagavond? „Dankbaar. Vóór het debat had ik de hoop, gebaseerd op contacten met onder andere de PvdA, dat een verbod op onverdoofd slachten zou sneuvelen. Die hoop is bewaarheid.”