De moeder staat daar in hoger beroep terecht voor het doden van haar 4 baby’s, vlak na hun geboorte. De rechtbank in Leeuwarden legde haar in mei nog 12 jaar gevangenisstraf op. Dat is de maximale straf die voor meervoudige kindermoord kan worden opgelegd. H. ging hiertegen in beroep.

Het Openbaar Ministerie, de rechtbank en het gerechtshof drongen er tijdens het proces allemaal op aan dat Sietske H. zou meewerken aan een psychologisch onderzoek in het Pieter Baan Centrum. Dat heeft ze altijd geweigerd, omdat ze bang is voor tbs.

De omgebrachte kindjes werden tussen 2003 en 2009 geboren. H. beviel telkens alleen op haar slaapkamer, zonder dat haar omgeving iets in de gaten had. De lijkjes bewaarde ze in koffers op de zolder van haar ouderlijk huis.

Volgens haar advocate is er onvoldoende bewijs dat Sietske H. de eerste twee baby’s heeft gedood.

Nader onderzoek is van belang, omdat het hof geen zicht heeft op de persoon van de verdachte. Dat is volgens het hof belangrijk voor het bepalen van de toerekeningsvatbaarheid, het risico op herhaling, de strafmaat en de strafsoort. „De beschuldigingen betreffen immers gedrag dat een uitzonderlijk beroep doet op het voorstellingsvermogen en roepen veel vragen op”, aldus de rechters.

Het hof waagt ondanks alle weigeringen van H. om mee te werken alsnog een poging, omdat dit rechtscollege het laatste is dat feitelijk naar de zaak kijkt. Ook menen de rechters dat medewerking van de verdachte niet altijd noodzakelijk is om vanuit gedragskundig oogpunt conclusies te kunnen trekken.

Klinisch psycholoog M. van Binsbergen moet nu kijken hoe H. het beste alsnog onderzocht kan worden. De deskundige is voormalig behandeldirecteur van de Van der Hoeven Kliniek in Utrecht (een tbs-kliniek) en heeft ook ervaring met behandelingen van vrouwen die veroordeeld zijn voor vergelijkbare delicten als die waarvan H. wordt verdacht.