Dat staat in een initiatiefwetsvoorstel van het PvdA–kamerlid Van Heemst en de CDA’er Rietkerk. De initiatiefnemers vinden dat in het Wetboek van Strafrecht duidelijk tot uitdrukking moet komen „dat de samenleving niet van geweldsmisdrijven is gediend en dat er dus hard tegen daders wordt opgetreden.”

De wet vervangt een initiatiefwet van de PvdA’ers Van Kalsbeek en Van Heemst die in 1998 was ingediend. Dat wetsvoorstel –inmiddels in behandeling bij de Kamer– kan niet rekenen op een meerderheid. Kalsbeek is ondertussen staatssecretaris van Justitie. Daarop heeft Van Heemst steun gezocht bij het CDA.

Een belangrijk onderdeel van de eerste initiatiefwet was een hogere strafmaat voor degenen de zinloos geweld gebruiken tegen mensen die hen hebben aangesproken op wangedrag. De gedachte daarachter was dat de wetgever kiest voor degene die de moed heeft een ander op fouten te wijzen. Dit onderdeel zit ook weer in het nieuwe initiatief.

In de wet stellen Van Heemst en Rietkerk ook voor om een hogere strafmaat mogelijk te maken voor geweld tegen ambtenaren en andere medewerkers in de (semi–)publieke sector. Ze denken daarbij vooral aan het openbaar vervoer. Medewerkers hebben vaak te maken met grof geweld. Maar ook politie– en gevangenispersoneel, ziekenhuismedewerkers, medewerkers van sociale diensten lopen een verhoogd risico.

Verder zal het nieuwe initiatief het uitoefenen van geweld in combinatie met alcohol of drugsgebruik steviger aanpakken. Volgens de indieners blijkt keer op keer dat de combinatie van alcohol en drugs leidt tot excessief geweld.

Brede aanpak
Van Heemst en Rietkerk zien hun initiatief als een onderdeel van een veel bredere aanpak om het geweld in de samenleving tegen te gaan. De taak van de wetgever is in ieder geval dat deze duidelijk vastlegt welke normen er zijn en wat de strafmaat is. Overigens zijn de nieuwe strafmaten nog onderwerp van overleg. Van Heemst denkt aan verhoging van eenderde tot de helft.

Omdat het oorspronkelijke voorstel ingrijpend is veranderd, zullen de initiatiefnemers de Raad van State om een nader advies vragen als ze hun wetsvoorstel helemaal gereed hebben.