Nadat er veel kritiek op het politieoptreden was gekomen, liet een woordvoerder weten de adjunct te hebben gearresteerd uit veiligheidsoverwegingen. Immers, denkbaar was dat de vader van de lastige knaap de school zou binnendringen om het directielid mores te leren; zíjn mores welteverstaan. Met andere woorden: je slaat iemand voor het oog van de leerlingen in de boeien omdat een ouder zich jegens hem zou kunnen misdragen. En omdat onze poltiebureaus tegenwoordig niet meer zo veilig zijn dat ze agressors buiten de deur kunnen houden, zet je zo’n 
man een poosje in de cel. Daar is hij veilig. Wie heeft het ooit zo zout gegeten?

Eigenlijk is de hele gang van zaken te dol voor woorden. Van docenten wordt verwacht binnen hun school een klimaat van orde en veiligheid te creëren. Dat is vandaag de dag geen sinecure. Iedereen weet dat zo’n sfeer binnen een gemeenschap van honderden jongeren alleen kan ontstaan als er duidelijke afspraken en regels zijn.

Die moeten ook gehandhaafd worden. Daarvoor zijn docenten, en in het bijzonder directieleden, verantwoordelijk. Meer dan vroeger moeten ze –ook tegenover leerlingen– de redelijkheid van die afspraken duidelijk maken om draagvlak te vinden.

Iedereen weet echter dat er een groep jongeren is die gesprekken over leefregels „onzin” vindt. Zij wensen duidelijkheid en proberen die te bereiken door de grenzen op te zoeken. Daar ligt de oorzaak van de problemen.

Dan is het werkelijk de wereld op zijn kop om niet de dwarse jongeren maar de docenten aan te pakken als die een wederstrevige leerling bij de kraag vat. Het is bizar om dan de school te verwijten ontoelaatbaar fysiek geweld te hebben gebruikt.

De vader van de lastige leerling heeft tegenover de media toegegeven dat zijn zoon bepaald geen lieverdje is. Wanneer hij desondanks een klacht tegen de adjunct-directeur indient, helpt hij daarmee zijn zoon een stap verder op het verkeerde pad. Ontoelaatbaar gedrag wordt zo beloond met de aftocht en afgang van de schoolleider. Dat heeft de jongen de verwachting dat hij later nog eens zo’n geintje kan uithalen.

Docenten hebben het op het punt van opvoeden en orde handhaven zwaar. Zwaarder dan vroeger. Vooral ook omdat ouders niet meer altijd achter hen staan. Dat is nu gebleken.

Nog erger wordt het als overheidsorganen de kant van de jongeren kiezen. Er rest maar één oplossing voor de politie: een ruiterlijk excuus aan de docent en de lastige knaap met zijn vader stevig aanpakken.