Vooral VVD en PVV verwijten de oppositiefracties dat zij voortdurend weglopen voor hun verantwoordelijkheid om de stijging van de zorgkosten een halt toe te roepen. De oppositie stelt daartegenover dat het merendeel van de ingrepen die het kabinet doorvoert, zoals het verkleinen van het basispakket, het verhogen van het eigen risico en het inkomensafhankelijk maken van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (WTCG), in de eerste plaats de zwakkeren in de samenleving treft. „Het is niet nodig om chronisch zieken en gehandicapten nog verder leeg te kloppen. Het geld zit in andere zakken. Haal het daar”, hield SP-Tweede Kamerlid Leijten het kabinet voor.

Minister Schippers en vooral staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten weigeren de gevolgen van hun beleid onder ogen te zien en laten na patiënten daarover eerlijk te informeren, was de klacht van de oppositie. „Deze staatssecretaris verstaat als geen ander de kunst om lange brieven te schrijven en lange verhalen te houden tegen de mensen, maar ze vertelt sprookjes en dat doet ze nog slecht ook”, fulmineerde Kamerlid Wolbert (PvdA). „Iedere brief aan de Tweede Kamer over de voorgenomen bezuinigingen is een soort boekhoudersproza waarin de economische toestand van het land wordt onderstreept. Zorgargumenten verdwijnen naar de achtergrond”, vulde CU-Kamerlid Wiegman aan.

VVD-Kamerlid Mulder wierp zich doorlopend op als verdediger van het kabinetsbeleid. Ook zocht hij nadrukkelijk de confrontatie met de oppositiepartijen, bijvoorbeeld door hun tegenbegrotingen te fileren. De PvdA bekritiseert de bezuiniging op de huisartsen, maar neemt deze bezuinigingspost gewoon op in de tegenbegroting, de CU doet hetzelfde met de verhoging van het eigen risico en de eigen bijdragen in ggz, constateerde Mulder. „Als we die posten laten vallen, hebben we geen sluitende begroting. Een aantal oppositiepartijen kan beter een winkeltje in gatenkaas gaan runnen”, hield hij de Kamer voor.

Minister Schippers herhaalde donderdag dat ze niets ziet in het opnemen van een verwijsplicht voor artsen in de euthanasiewet. „Zo’n plicht doet geen recht aan de complexiteit van het gesprek tussen patiënt en arts over een euthanasiewens”, aldus Schippers. Artsen en patiënten moeten misverstanden en verkeerde verwachtingen volgens haar voorkomen door tijdig, „voordat de euthanasiewens actueel is, met elkaar in gesprek te gaan.” Een patiënt heeft dan aldus Schippers desgewenst ook nog de mogelijkheid zich tot een andere arts te wenden.