Carlos zit al sinds 1994 in de gevangenis in Frankrijk. Hij kreeg levenslang wegens drie moorden die hij in 1975 in Parijs pleegde. Twee van zijn slachtoffers toen waren leden van de Franse geheime dienst. De graag goed geklede en stropdassen dragende linksextremist Carlos werd in de jaren ’70 berucht door zijn overval op het kantoor van de OPEC in Wenen waar hij in 1975 een zaal vol ministers gijzelde.

Het proces dat naar verwachting zes weken duurt, wordt gevoerd tegen Carlos en drie medebeklaagden. De drie zijn voor zover bekend niet aanwezig. Een zit in Duitsland vast en een woont in Duitsland dat haar niet uitlevert. Van de derde beklaagde is weinig bekend. De aanklagers baseren zich onder meer op vrijgegeven stukken van de geheime diensten van de destijds communistische staten Oost-Duitsland, Hongarije en Roemenië.

Carlos zou verantwoordelijk zijn geweest voor een bomaanslag op een sneltrein eind maart 1982 waarbij vijf doden en 28 gewonden vielen, een aanslag in april 1982 op het hoofdkantoor van een Arabischtalig blad in Parijs waarbij een dode en 66 gewonden vielen en twee bomaanslagen kort na elkaar op oudejaarsavond 1983 op een sneltrein en het station van Marseille waarbij vijf doden en meer dan 35 gewonden vielen.

De aanslagen in 1982 werden opgeëist door de Internationale Terroristenvrienden van Carlos en die in 1983 door de Organisatie van Gewapende Arabische Strijd. Carlos eiste destijds schriftelijk en telefonisch zelf de verantwoordelijkheid op aldus de aanklagers. Carlos roerde zich met zijn geweld in Frankrijk omdat daar zijn vriendin en zijn kameraad, respectievelijk Magdalena Kopp en Bruno Breguet, waren gearresteerd terwijl ze in Parijs voorbereidingen troffen de ambassade van Koeweit aan te vallen.